Na czele listy znalazł się ówczesny przywódca ZSRR Józef Stalin. Oprócz niego, są tam działacze partyjni oraz kierujący organami bezpieczeństwa: Zjednoczonym Państwowym Zarządem Politycznym, czyli milicją polityczną działającą w latach 1922 - 1934 oraz jej lokalnymi oddziałami w radzieckiej Ukrainie. Treść rozkazów wydawanych przez te instytucje można znaleźć na stronie internetowej Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Są tam też teksty posiedzenia biura politycznego Komunistycznej Partii Bolszewików oraz tajne wskazówki dla radzieckich działaczy.
Służba Bezpieczeństwa Ukrainy podkreśla, że dokumenty jednoznacznie potwierdzają, że Wielki Głód nie był skutkiem słabego urodzaju, czy nieprzemyślanych decyzji władz, a klęską wywołaną celowo przez komunistyczne władze.
Władze w Kijowie od lat zabiegają o to, aby parlamenty innych państw oraz ONZ uznały Wielki Głód za ludobójstwo narodu ukraińskiego. Przeciwnicy takiego poglądu twierdzą, że klęska objęła nie tylko Ukraińców, ale także inne narody zamieszkałe w ZSRR: na północnym Kaukazie i Kubaniu. Takie stanowisko prezentują także władze w Moskwie, które dotąd nie potwierdziły, że Wielki Głód został wywołany celowo.
W 2006 roku polski Sejm przyjął uchwałę, w której uczcił ofiary Wielkiego Głodu na Ukrainie i potępił "totalitarny reżim odpowiedzialny za to ludobójstwo".