Biblioteka została ufundowana w 1912 roku przez wileńskiego adwokata, kolekcjonera i bibliofila Tadeusza Wróblewskiego. Posiada ona unikatowe zbiory z obszaru dawnej Rzeczpospolitej.
W liście otwartym do litewskiego Ministerstwa Oświaty napisano, że likwidacja biblioteki byłaby barbarzyństwem. Swój sprzeciw za pośrednictwem internetu wyraziło prawie 4 tysiące osób, nie tylko z Litwy, ale również z Polski, Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Białorusi. Dyrektor placówki Juozas Marcinkewiczius mówi, że ostateczna decyzja o losie biblioteki może zapaść już w przyszłym tygodniu.
Tadeusz Wróblewski w testamencie zapisał bibliotekę w depozyt państwu pod warunkiem, że pozostanie ona w Wilnie i nie zostanie przekazana Uniwersytetowi Wileńskiemu. Tymczasem w planach Ministerstwa Oświaty jest przekazanie części zbiorów biblioteki Wróblewskiego właśnie bibliotece uniwersyteckiej.
Dawna Biblioteka Wróblewskich gromadzi 4 miliony pozycji, są tam między innymi zbiory Bielińskich, Ciechanowskich, Fedorowiczów, Grużewskich. Najstarszy wolumin pochodzi z XII wieku.