Etnograf Patryk Pawlaczyk z Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, podkreśla że czczenie zmarłych jest zjawiskiem uniwersalnym, szczególnie zakorzenionym w kulturze polskiej.
W kulturze Słowian początek listopada był związany z przenikaniem się świata zmarłych i żyjących. To właśnie z tradycji słowiańskiej wywodzą się zwyczaje ludowe związane z tym świętem. Szczególnie uroczyście była obchodzona wigilia Wszystkich Świętych.
Tradycje były przede wszystkim związane z ogniem. Rozpalano ogniska przy których dusze mogły sie ogrzać i które były drogowskazem dla duchów.
Dla zmarłych przygotowywano także specjalne jadło. Jak mówi Patryk Pawlaczyk był to bardzo popularny zwyczaj w południowo-wschodniej Polsce oraz na Mazowszu. Takie potrawy wystawiano na zewnątrz domów, często wkładając w nie zapaloną świecę.
Tego dnia również w domostwach zapalano i przystrajano ołtarz, na którym również wystawiano posiłki.
Na Mazowszu do późna starano się modlić za zmarłych przy zapalonych świecach. Na Podlasiu Nadbużańskim przygotowywano specjalne chleby ofiarowane zmarłym. Zwyczaj spożywania posiłków ze zmarłymi jest do dzisiaj popularny w tradycji prawosławnej.
Od IX wieku za radą papieża Grzegorza IV dzień Wszystkich Świętych był obchodzony w państwach podległych królowi francuskiemu Ludwikowi Dobrodusznemu. Dopiero od 935 roku Jan XI ustanowił 1 listopada dniem ku czci wszystkich świętych.
