Historyk literatury prof. Michał Głowiński o zmarłej Wisławie Szymborskiej:
"Była wielką poetką. Poetką obracającą się w kręgu fundamentalnych spraw egzystencjalnych i zarazem poetką humorystyczną. Uprawiała lirykę myślicielską i równocześnie bawiła się słowną wirtuozerią.
Pisała o życiu i śmierci, jeden z jej najświetniejszych wierszy nazywa się +O śmierci bez przesady+. Można powiedzieć, że cała jej poezja jest +bez przesady+. Nie unikała pisania o strasznościach XX wieku, zawsze jednak umiała zachować dystans, ratowała siebie i czytelników raz mniej, raz bardziej wyrazistą ironią. Patosu nie znosiła, był jej zdecydowanie obcy.
Znałem Wisławę Szymborską osobiście, mam kilka tomów jej wierszy z dedykacjami; przed kilku laty podarowała mi filiżankę z obrazkiem przedstawiającym dwie małpy podające sobie ręce i z napisem +od Wisławy+. Wszystko, co jest +od Wisławy+ w sferze słowa, stanowi klasyczną pozycję polskiej - nie tylko polskiej - literatury".(PAP)
gdyj/ abr/ abe/ mag/
