W książce "Rzymskie pasje" Hanna Suchocka prezentuje 44 rzymskie kościoły i tradycję wielkopostnego pielgrzymowania po Wiecznym Mieście. "To nie tylko przewodnik, a świadectwo osobistego doświadczenia duchowego" - mówił o książce w poniedziałek kard. Kazimierz Nycz
Hanna Suchocka, była premier RP, od 12 lat ambasador Polski przy Stolicy Apostolskiej, w książce "Rzymskie pasje" opisuje 44 kościoły Wiecznego Miasta. Ich wybór nie jest przypadkowy - autorka przedstawia rzymskie kościoły stacyjne, które wierni odwiedzają w Wielkim Poście.
Na każdy dzień Wielkiego Postu wypada wizyta w innym kościele. Ta tradycja sięga czasów papieża Grzegorza Wielkiego (590-604) i była żywa aż do początku wieku XIV, kiedy papieże przenieśli się do Awinionu. Zapomniany zwyczaj próbowano przywrócić po soborze trydenckim w XVI wieku, ale właściwie, jak pisze Suchocka, dopiero w XX wieku Jan XXIII dał nowy impuls tej tradycji, uczestnicząc w 1959 roku, pierwszym roku swojego pontyfikatu, w uroczystości Środy Popielcowej w kościele św. Sabiny na wzgórzu awentyńskim.
Jednak prawdziwe odrodzenie tradycji pielgrzymowania po rzymskich kościołach podczas Wielkiego Postu nastąpiło w latach 60. XX wieku za sprawa cudzoziemców - księży i kleryków studiujących w Rzymie, a mieszkających w papieskim Kolegium Półnonoamerykańskim. "Także i ja poprzez to kolegium, trafiłam do grupy pielgrzymującej po kościołach pasyjnych. Dostałam listę kościołów i mogłam w 2004 roku rozpocząć codziennie o 7 rano nawiedzanie kościołów stacyjnych. W pierwszym roku było to dla mnie duże wyzwanie. Codziennie wieczorem musiałam na mapie Rzymu odnaleźć kościół i drogę, jak tam dojechać czy dojść. Czułam się jakbym świeżo przyjechała do Rzymu i dopiero zaczęła poznawać to miasto" - pisze Suchocka.
Wielkopostne pielgrzymowanie po kościołach stało się stałym zwyczajem polskiej ambasador przy Stolicy Apostolskiej. Z czasem poznała historie odwiedzanych świątyń. Wiele z nich, jak kościół św. Sabiny czy św. Jerzego w Velabro zbudowano na fundamentach starożytnych domów, gdzie odbywały się tajne spotkania chrześcijan, jeszcze przed epoką cesarza Konstantyna, który w 313 roku zaprowadził w Cesarstwie Rzymskim wolność wyznania.
Od czasu wydania tego edyktu Konstantyna można już było otwarcie budować chrześcijańskie świątynie. Ponieważ listę kościołów, po których pielgrzymują wierni podczas Wielkiego Postu ułożył sam Grzegorz Wielki w wieku VI, to siłą rzeczy znalazły się na niej najstarsze rzymskie świątynie. Niektóre, jak bazylika św. Jana na Lateranie, czy bazylika św. Piotra są dobrze znane turystom, inne - jak kościół św. Balbiny czy kościół Czerech Męczenników - nie figurują w żadnych przewodnikach.
Hanna Suchocka opisuje swoje przeżycia związane z każdym z tych kościołów - jak tam trafiła, co było dla niej zaskoczeniem. Często przywołuje fragmenty Pisma Świętego czytanego w danym kościele na mszy, w której uczestniczyła i swoje własne przemyślenia. "Dlatego książka Hanny Suchockiej nie jest zwykłym przewodnikiem po rzymskich świątyniach. To także świadectwo osobistego doświadczenia religijnego" - podkreślił metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz podczas poniedziałkowej promocji książki.
Hanna Suchocka jest z wykształcenia prawnikiem; specjalizuje się w prawie konstytucyjnym, prawach człowieka, i prawie publicznym. Odbyła liczne staże i stypendia zagraniczne, m.in. na Columbia University, w Instytucie Praw Człowieka w Strasburgu oraz w Instytucie Prawa Publicznego w Heidelbergu. Wykładała także m.in. na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. Posiada doktoraty h.c. m.in. Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, UKSW w Warszawie i Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego.
Była posłanką na Sejm czterech kadencji. Od lipca 1992 do października 1993 premierem rządu, a od października 1997 do czerwca 2000 ministrem sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka. Od grudnia 2001 jest ambasadorem RP przy Stolicy Apostolskiej. Autorka jako premier RP przyczyniła się m.in. do podpisania konkordatu. W Watykanie jej służba dyplomatyczna przypadła na pontyfikaty Jana Pawła II i Benedykta XVI.
Wydawcą książki jest Rosikon Press. (PAP)
aszw/ ls/
