Dla ponad 30 proc. niepełnosprawnych ruchowo kontakt fizyczny w związku jest tak ważny, jak więź duchowa. "Ale o możliwościach posiadania partnera czy uprawiania seksu się nie mówi" - uważa niepełnosprawna Elżbieta Kujawa.
Elżbieta Kujawa porusza się na wózku od 1997 roku, kiedy uległa wypadkowi. Działa w Fundacji Aktywnej Rehabilitacji.
"W chwili obecnej pojęcie rehabilitacji seksualnej osób niepełnosprawnych w Polsce nie funkcjonuje. Ani służby społeczne, ani medyczne nie są w jakiś sposób przygotowane do pracy z osobami niepełnosprawnymi akurat w tym temacie. Rehabilitacja koncentruje się na usprawnianiu fizycznym" - powiedziała PAP Kujawa.
Dr hab. Zbigniew Izdebski z Uniwersytetu Zielonogórskiego, który jako pierwszy przeprowadził badania dotyczące seksualności osób niepełnosprawnych ruchowo na grupie aż 800 osób, ma podobną opinię.
"Tam, gdzie osoby niepełnosprawne mają szansę na podjęcie aktywności seksualnej, są zadowolone ze swojego życia seksualnego "warunkowo". Jest to związane z tym, że nie zawsze są pytane przez lekarzy urologów czy ginekologów o problemy dotyczące seksualności. Najczęściej te problemy są pomijane w całym procesie rehabilitacji" - powiedział PAP Izdebski.
Z badań przeprowadzonych pod jego kierunkiem wynika, że 35 proc. niepełnosprawnych ruchowo uważa, że więź duchowa jest najważniejsza, ale kontakt fizyczny też się liczy, a 32 proc., że więź duchowa jest tak samo ważna, jak kontakt fizyczny.
"Sfera seksualna jest bardzo ważna dla osób niepełnosprawnych, które powinny cieszyć się życiem, zakładać rodziny, mieć partnerów, rozwijać swoje kontakty także w sferze seksualnej"- zaznaczyła Kujawa. Obecnie jest szczęśliwą mężatką, spodziewa się dziecka.
Dr Alicja Długołęcka, która prowadziła wywiady z osobami niepełnosprawnymi i ich partnerami, powiedziała PAP, że żaden z przepytanych przez nią mężczyzn nie był zdiagnozowany seksuologicznie, mimo że u wszystkich występowały tego typu problemy. "Tylko jeden otrzymał poradę na swoją prośbę. Natomiast seksualność kobiet jest całkowicie pomijana, wychodząc ze szpitala nie czują się kobietami" - dodała Długołęcka.
Dr Izdebski powiedział PAP, że w przypadku kobiet często dzieje się tak dlatego, że lekarze ginekolodzy nie podejmują z nimi pracy, bo się "boją, nie wiedzą, jak poprowadzić ciążę niepełnosprawnej pacjentki".
Natomiast urolog z Gorzowa Wlkp. dr Andrzej Marciniak przyznaje, że niepełnosprawni ruchowo mężczyźni "bywają" jego pacjentami.
"Zgłaszają się z problemami urologicznymi, a przy tym okazuje się także, że mają różne problemy natury seksualnej. Udzielam porady i ordynuję wtedy właściwe leki" - dodał dr Marciniak.
Dr Izdebski liczy, że dzięki wynikom jego badań uda się zmienić standardy postępowania z osobami niepełnosprawnymi ruchowo.
"Liczę, że uda się doprowadzić do spotkania z pełnomocnikiem rządu ds. osób niepełnosprawnych i krajowych konsultantów ds. urologii, ginekologii, neurochirurgii, fizjoterapii i rehabilitacji, by w standardach postępowania z pacjentami niepełnosprawnymi wprowadzić także kwestie dotyczące ich rehabilitacji seksualnej. Nie można wykluczyć osób niepełnosprawnych z obrazu erotycznego Polski" - powiedział Izdebski.
Badania ginekologiczne u kobiet i urologiczne u mężczyzn oraz wywiady dotyczące jakości życia seksualnego zostały przeprowadzone na grupie 800 osób w różnym wieku i z niepełnosprawnością ruchową w różnym stopniu, w tym przebadano 152 osoby z urazem rdzenia kręgowego.
Pytania zadawane w wywiadach dotyczyły relacji i komunikacji w związkach, problemów i potrzeb seksualnych, sfery fantazji, a u osób, które były niepełnosprawne od urodzenia także przebiegu dzieciństwa, młodości, kontaktów z rówieśnikami, pierwszych miłości. Badania "Psychoseksualne funkcjonowanie osób niepełnosprawnych w relacjach z otoczeniem społecznym", pod kierownictwem dr. hab. Zbigniewa Izdebskiego, które przeprowadzono na zlecenie PRFON w latach 2007-2009, są pierwszymi ogólnopolskimi badaniami na ten temat o tak szerokim zakresie. Ich wyniki po raz pierwszy zaprezentowane zostały w listopadzie br. w Zielonej Górze. (PAP)
mrd/ drag/
