Order dla noblistki. Komentarza nie będzie

_ - Nie będzie żadnego komentarza pani Szymborskiej w tej sprawie. Wiadomość jest nieoficjalna, ale możemy już potwierdzić tę informację - pani Szymborska zgodziła się na przyjęcie tego odznaczenia, ale prosiła, aby nie musiała tego komentować _ - powiedział Michał Rusinek, sekretarz prasowy noblistki.

Jako poetka Szymborska zadebiutowała w marcu 1945 roku wierszem _ Szukam słowa _ w dodatku do _ Dziennika Polskiego _ pt. _ Walka _. Pierwszy opublikowany tomik to _ Dlatego żyjemy _ (1952). Wydane w czasach apogeum stalinizmu wiersze noszą piętno swej epoki, podobnie jak te pochodzące z kolejnego tomiku pt. _ Pytania zadawane sobie _ (1954). Po latach Szymborska będzie się tłumaczyć z akcentów socrealistycznych w swoich wczesnych wierszach mówiąc, że w tamtym okresie sympatyzowała z ustrojem, bo _ kochała ludzkość w całości, by po latach docenić wartość kochania poszczególnych jednostek _.

W pewnym sensie dopiero popaździernikowy, wydany w roku 1957 roku tom _ Wołanie do Yeti _ stał się właściwym debiutem poetki, w którym widoczne są już charakterystyczne cechy jej poetyki - aforystyczność i stosowanie paradoksu jako podstawowej figury retorycznej. Kolejne tomy jej wierszy to: _ Sól _ (1962), _ Sto pociech _ (1967), _ Wszelki wypadek _ (1972), _ Wielka liczba _ (1976), _ Ludzie na moście _ (1986), _ Koniec i początek _ (1993), _ Chwila _ (2002), _ Dwukropek _ (2005) i _ Tutaj _ (2008).

Szymborska opublikowała zaledwie około 350 wierszy. Wynika z tego, że pisze ona (z przeznaczeniem do publikacji) około 4-5 utworów rocznie. _ - Mówi to co najważniejsze i konieczne - _ pisał o poetce Stanisław Balbus. Ona sama zaś zapytana kiedyś, dlaczego tak mało publikuje wierszy, odpowiedziała: _ Mam w domu kosz. _
Wiersze Szymborskiej mają często formę dialogu, rozmowy, w trakcie której ujawniają się nowe myśli i refleksje. Stwarza to uczucie naturalności przepływu myśli i bezpośredniości kontaktu z odbiorcą. Czytelnik czuje się równouprawnionym rozmówcą, bowiem do niego właśnie adresowany jest wiersz.

W uzasadnieniu werdyktu przyznającego Szymborskiej literacką Nagrodę Nobla w 1996 roku członkowie Szwedzkiej Akademii napisali, że nagrodę przyznano _ za poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości _. Poetka, osoba słynąca ze skromności i niechęci do udzielania wywiadów, zaskoczona i oszołomiona wiadomością o przyznaniu jej Nobla, powiedziała dziennikarzom, że najbardziej obawia się tego, że teraz będzie musiała być osobą publiczną. _ Jestem kameralna i... mam nadzieję, że mi się w głowie nie przewróci _ - dodała.

Prywatnie Szymborska lubi przebywać z ludźmi, którzy tak jak ona potrafią oddać się literackiej zabawie. Podczas podróży pisze swoje słynne limeryki i lepieje, robi wyklejanki z fragmentów starych ilustracji i nakleja na kartki, które potem wysyła do przyjaciół i znajomych. W roku 2003 część tej prywatnej twórczości ukazała się w książce _ Rymowanki dla dużych dzieci _.