Przechowywane na polskim i czeskim Górnym Śląsku średniowieczne dokumenty doczekały się katalogu i fachowego opracowania. Nad wydaną w ostatnim czasie publikacją przez kilka lat pracowali naukowcy i archiwiści z obu krajów.
W poniedziałek w Katowicach zaprezentowano efekt ich pracy, jakim jest drugi tom dwujęzycznego wydawnictwa "Regesty dokumentów przechowywanych na Górnym Śląsku", obejmujący dokumenty wystawione w latach 1401-1450. Zawiera on 629 regestów, czyli streszczeń średniowiecznych dokumentów.
Pierwszy tom, dotyczący dokumentów pochodzących sprzed 1400 roku, wydano siedem lat temu. Zawierał 235 regestów. Naukowcy podkreślają, że obydwa tomy przynoszą olbrzymią dawkę informacji, często zupełnie nieznanych, o skomplikowanych dziejach Górnego Śląska w pierwszej połowie XV w. Górny Śląsk był wówczas częścią Korony św. Wacława, wspólnie z Czechami, Morawami i Łużycami.
Pomysł przygotowania katalogu średniowiecznych dokumentów przechowywanych na Górnym Śląsku pojawił się w 1996 r. na konferencji zorganizowanej przez Centrum Badań Śląskoznawczych i Bohemistycznych Uniwersytetu Wrocławskiego. W koordynowane przez to Centrum (dziś już nieistniejące) działania włączyły się historyczne archiwa państwowe z Katowic, Opola i czeskiej Opawy.
W metodycznych założeniach wydawnictwa przyjęto historyczne granice Górnego Śląska, badaniami objęto więc zarówno ziemie wchodzące dziś w skład polskich województw opolskiego i śląskiego, jak i czeskich krajów ostrawskiego i ołumunieckiego.
W opracowaniu regestów wzięło kilkunastu naukowców z polskich i czeskich archiwów oraz górnośląskich uniwersytetów w Opolu, Katowicach, Opawie i Ostrawie. Pracami od początku kierują prof. Antoni Barciak z Instytutu Historii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz dr Karel Mueller, dyrektor Archiwum Ziemskiego w Opawie.
Wydawcami drugiego tomu są archiwa w Katowicach, Opolu i Opawie. Badacze rejestrowali przede wszystkim oryginalne, pochodzące ze średniowiecza, dokumenty, ale także późniejsze wpisy do kopiarzy i repertoriów oraz różne, nieraz bardzo późne, bo nawet XIX-wieczne odpisy.(PAP)
mab/ abe/
