Ks. Jerzy Popiełuszko prosił w latach 80. abp. Ignacego Tokarczuka o ocenę swoich kazań. Ówczesny ordynariusz przemyski uznał je za "zgodne z nauką Kościoła i potrzebami Ojczyzny". Ukazała się właśnie książka "Nie można zdradzić Ewangelii. Rozmowy z abp. Ignacym Tokarczukiem".
"Utwierdziłem go, że linia posługi duszpasterskiej, którą obrał, jest zgodna z nauką Kościoła i potrzebami Ojczyzny. Że jego postępowanie jest słuszne, że nie ma racji ani SB, która mu zarzuca podburzanie obywateli, ani ludzie Kościoła, którzy posądzają go o osobiste ambicje" - powiedział abp Tokarczuk w książce Mariusza Krzysztofińskiego "Nie można zdradzić Ewangelii. Rozmowy z abp. Ignacym Tokarczukiem".
W piątek w Przemyślu (Podkarpackie) w 95. rocznicę urodzin zmarłego w grudniu 2012 r. hierarchy odbyła się prezentacja książki. Publikację wydał oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie oraz Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie.
"Abp Tokarczuk spotkał się z ks. Popiełuszko parokrotnie. Ks. Popiełuszko radził się biskupa przemyskiego. Przyniósł mu wszystkie swoje kazania, prosił o ich ocenę. Podarował mu też figurkę marszałka Józefa Piłsudskiego" - przypomina Krzysztofiński.
Książka pokazuje drogę życiową abp. Tokarczuka, począwszy od rodzinnych Łubianek Wyższych k. Zbaraża aż po okres posługi biskupiej w Przemyślu. "Wśród kwestii poruszonych w rozmowach są zagadnienia niezwykle istotne dla dwudziestowiecznych dziejów Polski, a dotyczące antykomunistycznej postawy abp. Tokarczuka, jego związków z działaczami opozycji demokratycznej, wreszcie spotkań i rozmów z Ojcem Świętym bł. Janem Pawłem II i bł. ks. Jerzym Popiełuszką" - podkreślił autor.
Krzysztofiński z abp. Tokarczukiem rozmawiał na przełomie 2011/2012 r.
Abp Tokarczuk urodził się 1 lutego 1918 r. w Łubiankach Wyższych k. Zbaraża. Studiował we Lwowie. Tam też przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1942 r. Potem był wikariuszem w Złotnikach k. Podhajec. W 1944 r. UPA wydała na niego wyrok śmierci. Dzięki ostrzeżeniu udało mu się zbiec do Lwowa. Po wojnie znalazł się w Katowicach.
W 1947 r. podjął studia na KUL, które zakończył doktoratem z filozofii. Od 1952 do 1962 r. wykładał w Warmińskim Seminarium Duchownym "Hosianum" w Olsztynie, wtedy był też m.in. duszpasterzem akademickim. Od 1962 do 1965 r. pracował jako adiunkt na Wydziale Teologii KUL.
W 1965 r. otrzymał nominację na ordynariusza diecezji przemyskiej. Święceń biskupich udzielił mu 6 lutego 1966 r. w przemyskiej katedrze prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński.
W latach swej posługi biskupiej uważany był przez władze PRL za jednego z głównych wrogów ustroju. Zasłynął przede wszystkim z odważnych wystąpień, z przeciwstawiania się zakłamaniu i stanowczego piętnowania systemu oraz programu ateizacji społeczeństwa.
Mimo braku zgody władz stworzył w swojej diecezji przeszło 220 nowych parafii, wybudował ponad 430 kościołów i kaplic. Znany był m.in. ze wspierania rozmaitych inicjatyw społecznych, w tym NSZZ "Solidarność". Stawał w obronie prześladowanych z powodów ideologicznych i politycznych.
Był m.in. członkiem Rady Głównej Episkopatu Polski, członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego, ds. Budowy Kościołów, a w latach 1967-1989 - członkiem Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu PRL. Ze względu na swe bezkompromisowe działania był bezwzględnie inwigilowany i szykanowany przez władze i służbę bezpieczeństwa.
Papież Jan Paweł II w czasie wizyty w diecezji przemyskiej 2 czerwca 1991 r. wyniósł go do godności arcybiskupiej, a 25 marca 1992 r. ustanowił go pierwszym metropolitą nowo powstałej metropolii przemyskiej. W 1993 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 29 grudnia 2012 r. w Przemyślu.
Jest autorem licznych artykułów i publikacji. Otrzymał też honorowe obywatelstwa wielu miast. 3 maja 2006 r. został odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego - najwyższym odznaczeniem państwowym RP.(PAP)
kyc/ abe/
