W poniedziałek ogłoszono rozpoczęcie szóstej edycji konkursu o nagrodę im. Ireny Sendlerowej "Za naprawianie świata". Przyznawana jest ona nauczycielom, którzy uczą w duchu tolerancji i poszanowania dla innych oraz inspirują uczniów do działań zgodnych z tymi zasadami.
Nagroda im. Ireny Sendlerowej "Za naprawianie świata" została ustanowiona w 2006 roku. Jej celem jest uhonorowanie nauczycieli z Polski i USA, którzy uczą i wychowują w duchu tolerancji i poszanowania innych. Wysokość nagrody głównej wynosi 15 tys. zł, kapituła przyznaje też co roku sześć wyróżnień. Kandydat do nagrody może zgłosić się sam, może też zostać zgłoszony przez inne osoby np. dyrektora szkoły. W tym roku zgłoszenia przyjmowane są do połowy czerwca, a laureata poznamy w połowie września.
Irena Sendlerowa, bohaterska działaczka organizacji "Żegota", podczas II wojny światowej uratowała życie 2,5 tysiąca żydowskich dzieci. Ideą nagrody jest uczczenie osoby patronki oraz propagowanie wartości i postaw, którym była wierna.
Nagradzane są projekty lekcyjne ale też organizowane przez nauczycieli warsztaty, wycieczki, spotkania. Nagroda powstała dzięki inicjatywie Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu" w Polsce, amerykańskiej fundacji "Life in a Jar" oraz Centrum Edukacji Obywatelskiej.
Irena Sendler, polska działaczka społeczna, Sprawiedliwa Wśród Narodów Świata - urodziła się 15 lutego 1910 roku w podwarszawskim Otwocku, zmarła 12 maja 2008 r. w Warszawie. Już jesienią 1939 roku wraz z grupą współpracowników, założyła przy Wydziale Opieki Społecznej Zarządu Miejskiego w Warszawie tajną komórkę pomocy Żydom. Kiedy w 1942 r. utworzono polską organizację podziemną - Radę Pomocy Żydom "Żegotę" - Irenę Sendler mianowano szefową wydziału dziecięcego. Jako pracownica Wydziału Opieki Społecznej miała przepustkę do getta. Przebierała się za pielęgniarkę i razem ze współpracownikami nosiła do getta jedzenie, leki i pieniądze.
Irena Sendlerowa uratowała 2˙500 dzieci żydowskich, wywożąc je z warszawskiego getta i ukrywając w polskich rodzinach, w sierocińcach oraz klasztorach. Dzieci przemycano na różne sposoby, np. w samochodzie, który na teren getta wwoził środki czystości, a wracał z dziećmi, które wywożono w pudle, skrzynce lub w worku. Wyprowadzano też je przez gmach sądów na Lesznie. Zaszyfrowane nazwiska dzieci Irena Sendlerowa zapisywała na paskach bibułki, które wkładała do słoików, a słoiki zakopywała pod jabłonką na podwórku przy ul. Lekarskiej w Warszawie. Po wyzwoleniu rozszyfrowany spis został przekazany Adolfowi Bermanowi, który w latach 1947-1949 był przewodniczącym Centralnego Komitetu Żydów w Polsce.
Irena Sendler została aresztowana w 1943 r. przez gestapo; przetrzymywano ją w tzw. tramwaju w Al. Szucha. Niemcy stale wypytywali ją o przywódców organizacji; nie zdawali sobie sprawy, że w ich rękach znalazła się główna organizatorka pomocy Żydom w getcie. Sendlerową skazano na śmierć. "Żegota" zdołała ją jednak uratować, przekupując niemieckich strażników. W ukryciu pracowała dalej nad ocaleniem żydowskich dzieci.
Po wojnie również pracowała na rzecz dzieci, m.in. tworzyła domy sierot, powołała Ośrodek Opieki nad Matką i Dzieckiem - instytucję pomocy rodzinom bezrobotnym. W PRL zupełnie o niej zapomniano, co może dziwić, bo przecież kierowany przez nią zespół uratował od zagłady dwa razy więcej Żydów niż znany na całym świecie Oskar Schindler. Przesądził o tym jej AK-owski rodowód. Związana była też z ruchem socjalistycznym i PPS. W latach 1948-1968 należała do PZPR. Wystąpiła z partii po wydarzeniach z marca 1968 r.
W 1965 r. Irena Sendlerowa została uhonorowana przez izraelski instytut Yad Vashem medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W 1983 r. zasadziła drzewko w Lesie Sprawiedliwych. W 1991 roku otrzymała honorowe obywatelstwo Izraela. Irena Sendler zmarła 12 maja 2008 roku w Warszawie. (PAP)
aszw/ abe/
