Do Szczecina powróciła historyczna ceramika wytwarzana w mieście od XVII w. Nowo powstałe wyroby "Stettiner Waren" - misy, talerze, dzbany, puchary, dwojaki, garnki, kufle - zaprezentowano we wtorek w Szczecinie.
Miejski Ośrodek Kultury w Szczecinie, który we wrześniu br. otrzymał licencję na używanie znaku towarowego "Towary Szczecińskie Stettiner Waren", powołał radę certyfikującą, a ta oceniła wyroby ceramiczne - ich producentom zezwoliła na używanie zastrzeżonej nazwy "Towary Szczecińskie Stettiner Waren".
Charakterystyczne białe naczynia, w tym misy, talerze, dzbany, kufle zostały ozdobione przez artystów zajmujących się ceramiką malaturą - głównie w kolorze kobaltu.
Jak mówił wiceprezydent Szczecina Krzysztof Soska, szczecińska marka ceramiczna może stać się znakiem charakterystycznym tego miasta i rozpoznawalnym produktem regionalnym.
Starania o odtworzenie historycznej ceramiki MOK prowadził od sześciu lat. Organizował m.in. warsztaty i sympozja ceramiczne, kursy mistrzowskie, na które zapraszani byli artyści i historycy z Polski i Niemiec.
Licencja przyznana do grudnia 2013 roku uprawnia Ośrodek do umieszczania znaku towarowego na wyrobach ceramicznych wytwarzanych zgodnie z historycznymi zasadami produkcji i wzornictwem ceramiki Stettiner Waren.
Ceramika "Stettiner Waren", znana również jako "Bauern-" (wiejska), "Schiffer-" (żeglarska) czy "Haffnerfayence", pojawiała się na stołach i w kuchniach domostw na terenie całego Pomorza Zachodniego, jak również w Danii, Szwecji i Norwegii. Jej wytwarzanie rozpoczęło się prawdopodobnie w drugiej połowie XVII wieku w Szczecinie oraz okolicznych miejscowościach - w pasie od Słupska po Greiffenberg (Uckermark). Zgodnie z prawem mogła być produkowana jedynie w miastach i miasteczkach tego regionu.
Katalog form naczyń "ceramiki szczecińskiej" obejmował misy, talerze, dzbany, puchary, dwojaki, garnki, kufle, świeczniki oraz trójnożne kociołki - tzw. grapeny. Charakterystycznymi elementami ceramiki jest skromna biała lub kremowa glazura oparta na odmianach błękitu, wzbogacanego delikatnymi czerwieniami, brązami, żółciami i zieleniami.
Wśród motywów często spotykane są zdobienia roślinne - owoce w misach lub koszykach, liście, kwiaty oraz stylizowane owoce róży. Na ceramice odnaleźć można także motywy architektoniczne oraz zwierzęta: jelenie, ptaki, konie, zające, a nawet wielbłądy. Często spotykane są również inicjały, daty lub napisy okolicznościowe. Z biegiem czasu te precyzyjne zdobienia przerodziły się w proste formy liniowe lub dekoracje wykonane stemplem albo szablonem.
Szczecińskie wyroby eksponowane są w licznych muzeach, m.in. w Niemczech i Skandynawii. (PAP)
epr/ ls/ gma/
