Opinia Wiesława Kaczmarka jako ministra gospodarki o celowości poręczenia Skarbu Państwa dla LFO nie zawierała nieprawdy i nie była decydująca dla poręczenia; nie można też uznać, że było jakieś porozumienie miedzy ministrem a LFO - tak sąd uzasadnił w czwartek uniewinnienie Kaczmarka.
Był on oskarżony o to, że jako minister gospodarki w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza wydał w 1997 r. nierzetelną opinię, która - według prokuratury - zdecydowała o przyznaniu LFO poręczenia Skarbu Państwa na 32 mln dolarów kredytu (nie został on spłacony).
Sędzia Piotr Janiszewski w ustnym uzasadnieniu wyroku mówił, że minister miał prawo wydać taką opinię, ale nie można uznać, by spełniała ona przesłankę "nierzetelności dokumentu" - co jest podstawą karalności za ten czyn. Sędzia podkreślił, że opinia Kaczmarka nie była decydująca, bo najważniejsza dla decyzji o poręczeniu Skarbu Państwa dla LFO była opinia ministra finansów. "Czy można było w 1997 r. przewidzieć, że LFO nie spłaci kredytu?" - pytał retorycznie sędzia.
"Gdybym miał komentować całą sprawę, to musiałoby być to polityczne, a tego chcę uniknąć, bo +grupa hakowa+ nie spoczęła na laurach" - powiedział PAP Kaczmarek po wyroku. Przyznał, że ma na myśli b. ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego. "On odegrał w tej sprawie kluczową negatywną rolę, by przesłonić swoje szkodnictwo, bo zrobił wszystko, by LFO skończyło się plajtą" - oświadczył Kaczmarek.
Nie wiadomo, czy tarnobrzeska prokuratura złoży apelację od wyroku; na jego ogłoszeniu nie stawił się jej przedstawiciel.(PAP)
sta/ malk/ gma/
