Głaz upamiętniający zawarcie pierwszego traktatu pokojowego między Polską a Krzyżakami ustawiono w Toruniu, gdzie doszło 600 lat temu do podpisania dokumentu. Miasto ustanowiło rok 2011 "Rokiem pokoju toruńskiego".
Głaz z tablicą upamiętniającą zawarcie I pokoju toruńskiego ustawiono na Kępie Bazarowej, która przed sześciuset laty stanowiła scenerię ważnego wydarzenia dla historii Polski i historii Torunia. W tym miejscu 1 lutego 1411 roku prowadzono rokowania w sprawie traktatu pokojowego między Polską i Litwą a Krzyżakami, kończącego wielką wojnę z lat 1409-1411.
"W związku z okrągłą, 600. rocznicą tego wydarzenia i jednocześnie 545. rocznicą zawarcia II pokoju toruńskiego, rok 2011 upływa w Toruniu pod hasłem +Toruń miastem pokoju+. Jest to doskonała okazja do promowania Torunia jako miasta otwartego, tolerancyjnego i posiadającego znaczący kapitał historyczny" - podkreślił prezydent Torunia Michał Zaleski.
Z okazji przypadających w tym roku rocznic zawarcia traktatów pokojowych z Krzyżakami w lutym prezentowano zachowane dokumenty na specjalnej wystawie w toruńskim ratuszu. Oba średniowieczne dokumenty przechowywane są w zbiorach Archiwum Akt Dawnych w Warszawie.
Pierwszy pokój toruński, podpisany 1 lutego 1411 r., zakończył "wielką wojnę" z Zakonem Krzyżackim trwającą od 1409 do 1411 r. Negocjacje pokojowe toczyły się na wyspie wiślanej pod Toruniem. Na mocy traktatu wszystkie ziemie i grody, zagarnięte podczas wojny przez obie strony, miały zostać zwrócone. Poza tym król polski i wielki książę litewski otrzymali dożywotnio Żmudź, a Ziemia Dobrzyńska pozostała w granicach Korony. Ziemia michałowska, chełmińska, Nieszawa, Murzynowo i Orłowo miały pozostać w posiadaniu zakonu.
Drugi pokój toruński, z 19 października 1466 r., jest głównym dokumentem kończącym wojnę trzynastoletnią. W myśl postanowień aktu zakon przekazywał Polsce ziemię chełmińską, michałowską i Pomorze Gdańskie oraz rezygnował z północno-zachodniej części Prus z Malborkiem i Elblągiem, a wielki mistrz stawał się księciem i radcą-senatorem Królestwa Polskiego i każdy nowo wybrany jego następca miał obowiązek składać przysięgę wierności królowi polskiemu.(PAP)
olz/ hes/
