1918." #
13.11. Kijów (PAP) - W Kijowie rozpoczęły się we wtorek Dni Janusza Korczaka, będące częścią ogłoszonego przez Sejm i trwającego obecnie Roku Korczaka. Ten pediatra, działacz społeczny i pisarz spędził na Ukrainie kilka lat swego życia.
"Te dni mają przypomnieć Ukraińcom Korczaka i jego związki z Ukrainą. Korczak jest tutaj znany i ceniony, ma nawet swoje niewielkie muzeum. Znajduje się ono w jednej z kijowskich szkół średnich" - powiedział PAP Jarosław Godun, dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie, który organizuje Dni.
Korczak mieszkał na terenie obecnej Ukrainy w latach 1914-1918. Pracował jako lekarz w przytułku dla dzieci pod Kijowem oraz w domu wychowawczym dla polskich chłopców w obecnej ukraińskiej stolicy.
Dni Korczaka w Kijowie będą trwały cały tydzień. Rozpoczęły się we wtorek otwarciem wystawy książkowej "Pedagogika Serca Janusza Korczaka". W godzinach wieczornych organizatorzy zapraszają na pokaz poświęconego Korczakowi filmu Andrzeja Wajdy.
Z okazji Dni Korczaka przygotowano także spektakle teatralne, wykłady naukowe i prezentacje ukraińskich tłumaczeń jego utworów. 20 listopada na ścianie budynku, w którym znajdował się dom dla polskich chłopców w Kijowie, zostanie odsłonięta tablica poświęcona pamięci pedagoga.
W tym roku przypadają dwie ważne rocznice związane z postacią Janusza Korczaka - 70. rocznica jego śmierci w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince oraz 100. rocznica założenia przez niego Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej w Warszawie (obecnie Jaktorowskiej).
Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) urodził się w 1878 lub 1879 roku (dokładna data nie jest znana). W 1905 roku uzyskał dyplom lekarza i rozpoczął pracę jako pediatra w szpitalu. W 1912 roku został dyrektorem Domu Sierot. To w nim stworzył oryginalny program wychowawczy, w którym sięgnął po nowe środki wychowawcze takie jak samorząd dziecięcy, sąd koleżeński, gazetka szkolna i specjalne dyżury.
Najbardziej znanymi utworami literackimi Korczaka są powieści dla dzieci "Król Maciuś Pierwszy" i "Król Maciuś na wyspie bezludnej". Do najważniejszych jego prac należy esej "Jak kochać dziecko". Pozostawił po sobie także bogatą spuściznę publicystyczną odsłaniającą biedę, nierówności i podziały społeczne.
Wybitny pedagog i prekursor walki o prawa dziecka zginął w 1942 r. w obozie zagłady w Treblince razem z wychowankami prowadzonego przez siebie Domu Sierot.
Z Kijowa Jarosław Junko (PAP)
jjk/ akl/ ro/
