Korzyścią z wyboru tej formy jest niewątpliwie zwolnienie z comiesięcznego sporządzania i wysyłania deklaracji podatkowej, a także wpłacanie na konto urzędu skarbowego zaliczki na podatek w stałej wysokości - przez cały rok.
20 lutego, mija termin złożenia w urzędzie skarbowym stosownego oświadczenia o wyborze w 2003 roku uproszczonej formy wpłacania zaliczek.
Ubiegłoroczna nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Dz.U. nr 141, poz. 1182) wprowadziła do przepisów o ww. formie rozliczeń pewne zmiany.
Nowością jest możliwość korzystania z uproszczonych rozliczeń przez podatników, którzy w poprzednim roku ponieśli stratę.
Od 2003 roku nie trzeba już składać deklaracji półrocznej. Podatnicy, którzy wybiorą omawianą formę rozliczeń będą wpłacać zaliczki na podatek przez cały rok w stałej kwocie.
Zmieniono również zasady zawiadamiania urzędu skarbowego o kontynuacji bądź zaprzestaniu korzystania z uproszczonej formy wpłacania zaliczek. Podatnik, który wybrał tą formę rozliczeń i w kolejnym roku chce przy niej pozostać – nie musi zawiadamiać o tym urzędu skarbowego. Zawiadomienie będzie natomiast konieczne w przypadku rezygnacji z wybranego uprzednio uproszczenia.
Poniżej przedstawiamy obowiązujące w 2003 roku zasady podlegania i stosowania uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. (art. 44 ust. 6b – 6g).
Podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą, bez obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej przy zastosowaniu obowiązującej skali podatkowej, od dochodu z tej działalności gospodarczej wykazanego w rocznym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), złożonym:
1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata - jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości niepowodującej powstania obowiązku podatkowego.
Jeżeli również w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości niepowodującej powstania obowiązku podatkowego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:
1) do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy o wyborze tej formy,
2) stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy,
3) wpłacać zaliczki w terminach:
za okres od stycznia do listopada w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości należnej za listopad, uiszcza się w terminie do 20 grudnia,
4) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45 (zeznanie roczne o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym według ustalonego wzoru składane w terminie do 30 kwietnia następnego roku).
Zawiadomienie o wyborze uproszczonej formy wpłacania zaliczek dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.
Przepisy o uproszczonej formie wpłacania zaliczek nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy.
Jeżeli podatnik złoży korektę rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:
1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku poprzedzającego rok, w którym zaliczki są płacone w uproszczonej formie,
2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku, w którym zaliczki są płacone w uproszczonej formie,
3) nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
Powyższe zasady stosuje się również w przypadku gdy właściwy organ podatkowy stwierdzi inną wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej niż wysokość dochodu z tej działalności wykazana w zeznaniu rocznym albo w zeznaniu korygującym.