Piątkowa sesja zakończyła się spadkiem indeksów, a przebieg sesji był bardzo zbliżony do tego co obserwowaliśmy w poprzednich dniach, czyli wyższe otwarcie, a w kolejnych godzinach spadek.
Takie zachowanie nie pozostało bez wpływu na wygląd dziennego wykresu świecowego WIG20, gdzie widzimy 6 kolejnych czarnych korpusów (mimo, że sesja środowa zakończyła się wzrostem). W porównaniu z innymi giełdami światowymi zachowujemy się bardzo słabo, a pytanie które sobie stawiam, to czy ponownie polski rynek dyskontuje kolejną, falę globalnego osłabienia podobnie jak w lipcu, kiedy to jeszcze główny indeks WIG20 zbliżył się jeszcze do szczytu na 3919 pkt., a w tym samym czasie indeksy małych i średnich spółek już dość zauważalnie traciły.
Za bardzo nie można wskazać na konkretny powód, bowiem surowce trzymają się blisko szczytów, a złoto osiąga nowe maksima i sukcesywnie zbliża się do szczytu ze stycznia 1980 r. Zazwyczaj taka sytuacja zapewnia relatywnie silne zachowanie spółek paliwowych oraz KGHM, a to z kolei stwarzało pewną amortyzację dla innych spółek.
Po piątkowej sesji WIG20 przełamał ważne psychologiczne poziomy na 3663 jak również na 3638 pkt., lecz z drugiej strony nieznacznie poniżej piątkowego zamknięcia znajdują się kolejne poziomy wsparcia na 3609 pkt., gdzie znajduje się linia trendu wzrostowego prowadzona od dołka na 3248 pkt., lub też 3600 wynikający z równości fal spadkowych oraz poziom 3578 pkt. Ewentualne przełamanie tych wsparć będzie potwierdzało słabość, ale z drugiej strony nie będę zdziwiony jeśli tam pojawi się popyt. Najbliższy opór znajduje się na 3663 pkt., a jego przebicie będzie sugerowało test oporu wynikającego z linii trendu spadkowego na 3725 pkt. Kluczowym oporem dla indeksu jest poziom 3763 pkt., a jego przebicie odczytam jako zapowiedź dalszych wzrostów.