DJIA wykonał wczoraj 2,2 % ruch w stronę pułapu tygodniowej konsolidacji jaka pojawiła się po wcześniejszym spadku o blisko 1000 pkt. Już same jej rozmiary (300 pkt.) pokazują z jak silnymi emocjami mamy tu do czynienia.
Wczoraj były to głównie odczucia pozytywne, które podsycał spadek cen ropy. Reakcja rynków światowych zwłaszcza Nikkei mogła dziwić, ale japoński rynek już dzień wcześniej zignorował silny piątkowy spadek cen na Wall Street więc ich wzrost nie zrobił już na nikim wrażenia.
W Europie wzrosty były bardziej namacalne, aczkolwiek w oczekiwaniu na decyzje FOMC nie było ślepego naśladownictwa ruchów za oceanem. Nasza pochodna także rozpoczęła dzień od skromnej zwyżki o 24 pkt. Rynek kasowy miał do odrobienia nieco większy dystans i tu otwarcie uplasowało się na poziomie 1,2 % wyższym.
Wczorajsza luka została definitywnie domknięta, a wykres skierował się w stronę 2 tygodniowej linii spadkowego trendu. Sentyment do instytucji finansowych powrócił nie tylko na Wall Street więc w czołówce rosnących spółek znalazły się banki PKO, PEO i BZW. Piętą achillesową zwyżki pozostawały jednak bardzo niskie obroty. Nie przeszkodziły one w podniesieniu cen w rejon wspomnianej linii trendu, ale nie wystarczyły do jej przełamania. Po południu do głosu doszła podaż zaś indeks stracił połowę ze swego całodziennego dorobku zamykając się na poziomie 3627 pkt.
Perspektywa przerwania złej passy przez amerykańskie indeksy z nadziejami, iż w komunikacie po posiedzeniu FOMC znajdą się słowa wspierające rynki akcji, zrobiła jednak swoje. Wyspa odwrotu na wykresie WIG20 pozostała po tej sesji aktywna więc i kontynuacja odbicia jest wciąż możliwa. Ostatnie zdanie należy jednak do FOMC.