Akcjonariusze katowickiego Stalexportu SA zdecydowali w czwartek o celowości dalszego istnienia spółki, mimo generowanych strat. Prezes firmy Emil Wąsacz uważa, że jej restrukturyzacja zakończy się w półtora roku.
Akcjonariusze głosowali za dalszym istnieniem spółki 'mając na względzie przedstawione przez zarząd założenia programu restrukturyzacji' - głosi podjęta uchwała, poparta m.in. przez EBOR (29,6 proc. akcji) i PKO BP SA (blisko 14 proc.).
'Decyzja ta pozwala na dalszą realizację programu naprawczego, zakładającego m.in. przywrócenie stabilności finansowej spółki, wzrost jej wartości oraz wysoki stopień zaspokojenia roszczeń wierzycieli' - powiedział prezes Emil Wąsacz.
Jego zdaniem kompleksowa restrukturyzacja Stalexportu SA powinna zakończyć się w 1,5 roku. Po tym czasie spółka ma być gotowa na pozyskanie inwestora strategicznego. 'Chcemy by wówczas Stalexport był zdrową firmą handlową, atrakcyjną dla potencjalnego inwestora strategicznego' - mówił prezes po zakończeniu NWZA.
Dodał, że jest przekonany o powodzeniu postępowania układowego, które doprowadzić ma do redukcji 40 proc. z 607 mln zł zobowiązań zgłoszonych do układu. Pozostałą część Stalexport spłaciłby w ciągu 5 lat, po rocznej karencji.
Głosowanie nad układem przewidywane jest na koniec pierwszego kwartału 2002. Co najmniej trzecią część pozostałych do zapłaty długów układowych spółka chciałaby skonwertować na akcje.
Formalnie konwersja nie jest częścią układu, ale to od niej zależeć może - jak powiedział wiceprezes spółki Mieczysław Skołożyński - zdolność Stalexportu do spłaty zobowiązań układowych. Dlatego spółka rozmawia z wierzycielami, głównie z bankami, aby zgodziły się na konwersję.
Jak powiedział Wąsacz, docelowo w swojej strategii, Stalexport zakłada osiąganie co najmniej 1,4 mld zł przychodów rocznie oraz rentowność na sprzedaży powyżej 5 proc. Koszty własne spółki mają zmniejszyć się z obecnych 54 mln zł rocznie do 20-25 mln zł.
W tym roku - według wiceprezesa Skołożyńskiego - spółka zakłada przychody na poziomie 1,1 mld zł. Za trzy kwartały 2001 Stalexport miał 12,3 mln zł straty netto przy 874,4 mln zł przychodów.
Wąsacz zapowiedział, że w najbliższych miesiącach spółka spodziewa się przychodów rzędu 60 mln zł miesięcznie (od czerwca do września było to ok. 50 mln zł miesięcznie, w październiku ok. 80 mln zł).
Po pomyślnym finale postępowania układowego i odzyskaniu wiarygodności oraz zdolności kredytowej przez Stalexport, ma rozpocząć się proces odbudowywania poziomu przychodów do ok. 120 mln zł miesięcznie. Taki poziom przychodów z pewnością pozwoli - zdaniem zarządu - na wywiązywanie się ze zobowiązań układowych.
Konieczność głosowania nad celowością dalszego istnienia Stalexportu pojawiła się po pierwszym półroczu 2001, kiedy suma strat spółki o ok. 3 mln zł przekroczyła sumę kapitałów zapasowego i rezerwowego oraz jednej trzeciej zakładowego. Zgodnie z prawem, taka sytuacja wymaga decyzji akcjonariuszy w sprawie dalszego losu spółki.
W ubiegłym roku strata Stalexportu netto przekroczyła 578,4 mln zł z powodu rezerw, utworzonych na zaangażowanie spółki w podmiotach swojej grupy kapitałowej, głównie w Hucie Ostrowiec. Kwota rezerw przekroczyła 700 mln zł. Powodem takiej sytuacji była - w ocenie zarządu - błędna polityka inwestycyjna poprzednich władz spółki.
Nowa strategia zakłada skupienie się na efektywnym handlu wyrobami hutniczymi oraz eksploatacji płatnego odcinka autostrady A-4. Stelexport prowadzi rozmowy na temat sprzedaży aktywów ze swojej grupy kapitałowej. Wdraża też program oszczędnościowy, redukując m.in. zatrudnienie o ok. 40 proc. W końcu września 2001 Stalexport miał 680 mln zł zobowiązań bilansowych.
