Ostatnie optymistyczne dni przyniosły inwestorom w USA kolejne w tym roku podejście pod historyczne maksima. Dzisiaj giełdy zniżkowały o około 0,5%. Mimo to S&P 500 pozostaje w pobliżu poziomu 1900 punktów, a Dow Jones 16700 punktów.
Gorzej radzi sobie technologiczny NASDAQ, który w dniu dzisiejszym tracił najwięcej i któremu sporo brakuje zarówno do lokalnych jak i historycznych maksimów.
Sama sesja na Wall Street była w środę dość spokojna, dopiero w jej końcówce spadki się pogłębiły. Jest to bezpośrednia implikacja dość ubogiego w tym tygodniu kalendarza makroekonomicznego. W środę do najważniejszych danych należały informacje z Wielkiej Brytanii dotyczące rynku pracy. Bezrobocie spadło zgodnie z oczekiwaniami o 0,1 punktu procentowego do poziomu 6,8%.
Główne wskaźniki na Wall Street podczas sesji w środę Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej
Wynagrodzenia wzrosły wolniej od oczekiwań, co dla Wielkiej Brytanii może stanowić problem w kontekście obecnego poziomu inflacji. Bank Anglii pozostawi również niskie stopy procentowe jeszcze przez jakiś czas. Dane te nie miały wpływu na notowania indeksów, kwestia stóp procentowych wpłynęła natomiast na osłabienie funta.
W USA publikowane były jedynie dane dotyczące inflacji PPI, która wzrosła z 0,5% do 0,6% w ujęciu miesiąc do miesiąca. Informacją która w szerokim ujęciu wpłynęła na rynek stopy procentowej rozumiany jako rentowność 10 letnich obligacji skarbowych, było wreszcie gołębie nastawienie Europejskiego Banku Centralnego do tematu rachitycznej akcji kredytowej w strefie euro.
Ta jeszcze nieoficjalna kwestia sprawiła, że rentowności niemieckich bundów spadły do poziomu najniższego od ponad roku. Również wspominana wcześniej deklaracja Banku Anglii, który nie zamierza podnosić stóp procentowych, miała swoje odbicie w spadku rentowności angielskich 10 letnich giltów. Oba te wydarzenia odbiły się natomiast na amerykańskich T-notach, których rentowność spadła w okolice 2,5 %.
W tym przypadku sytuacja jest o tyle ciekawa, że na rynku stopy procentowej w USA wyraźnie widać efekt zmiany oczekiwań inwestorów co do stóp procentowych w przyszłości. Utrzymuje się on od czerwca zeszłego roku, od kiedy - po gwałtownych wzrostach wywołanych zapowiedzią ówczesnego szefa FED Bena Bernanke o możliwości wygaszania QE - długi koniec krzywej pozostaje o około 1 punkt procentowy wyżej niż przed tą deklaracją.W dniu jutrzejszym na rynek napłynie więcej informacji mających potencjał do wprowadzenia zmienności.
Będą one dotyczyły przede wszystkim wzrostu gospodarczego w kilku krajach strefy euro, w tym Niemiec, oraz inflacji i produkcji przemysłowej w USA. Nie sądzę jednak żeby wpłynęły one w zasadniczy sposób na pogląd inwestorów na średnioterminową sytuację rynkową.