Borowski: Deficytu nie zdusimy, a Bruksela nic nam nie zrobi

Marek Borowski, poseł SdPl, były wicepremier i minister finansów: Wizyta ta skończy się niczym. On po prostu musi odwiedzać poszczególne kraje i rozmawiać. Gdyby Polska była jedynym krajem z nadmiernym deficytem to może ta wizyta byłaby groźna i niosła za sobą jakieś konsekwencje. Jednak w obecnej sytuacji, gdy większość krajów europejskich objętych jest procedurą nadmiernego deficytu, nie ma się specjalnie czego bać.

Poza tym zejście z deficytem do 2012 roku poniżej poziomu 3 proc. PKB uważam za mało realne. Unijny komisarz też sobie zapewne z tego zdaje sprawę. W dwa lata ograniczenie deficytu o jakieś 50-60 miliardów jest niemożliwe.

Nie sądzę, żeby wyłącznie cięcia miały być rozwiązaniem. Wdrożony przez rząd program reguły wydatkowej, czyli ograniczania wydatków o 1 proc. ponad inflację już stabilizuje finanse publiczne. Jeżeli w kolejnych latach utrzymamy wzrost gospodarczy w okolicach 4 proc. PKB to w połączeniu ze wspomnianą regułą powinno to dać znaczące oszczędności.

Natomiast jeśli chodzi o cięcia wydatków to nie sądzę, żeby w ciągu dwóch lat udało się ściąć 50 miliardów. Realne jest zmniejszenie wydatków o 3 do 5 miliardów złotych.

Owszem reformy są potrzebne, ale one dadzą pieniądze dopiero w długim okresie. W ciągu dwóch, czy trzech lat raczej zwiększą koszty. Jeśli chodzi o reformę KRUS to złudzeniem jest, że dałaby ogromne oszczędności. Reforma emerytur mundurowych zyski przyniesie dopiero za jakieś 10 lat.

Moim zdaniem, w krótkim okresie, ograniczać można wydatki bieżące. Można dalej obniżać zasiłek pogrzebowy, można zlikwidować becikowe. Jednak tak jak już mówiłem z takich cięć maksymalnie można uzyskać 5 miliardów złotych.

Proszę zauważyć, że przez ostatnie dwa lata działo się coraz gorzej. W momencie kiedy nastąpił spadek wzrostu PKB, nastąpił gwałtowny wzrost deficytu. Paradoksalnie przyczynia się do tego sama Bruksela. Wykorzystanie środków unijnych, które jest u nas na bardzo wysokim poziomie, zwiększa koszty, bo jednak potrzebny jest wkład własny. Komisja Europejska doskonale zdaje sobie z tego sprawę.

Niezależnie od tego jak skończy się sprawa zmniejszania składek przekazywanych OFE, trzeba będzie wrócić do rozmów o niezaliczaniu ich do deficytu liczonego według kryteriów z Maastricht. Tak, aby przez kilka lat jak najmniej z tych składek albo nic nie zaliczano nam do długu.

Tylko teoretycznie. Gdybyśmy nie podejmowali żadnych działań to mogłoby się tak stać, ale ponieważ rozmawiamy z Komisją Europejską i wprowadzamy politykę ograniczania deficytu, to myślę że nie. Jeżeli w 2013 będziemy mieli, powiedzmy, deficyt w wysokości 4-5 proc. PKB, a nie trzech, ale będzie tendencja spadkowa, to moim zdaniem nikt nie będzie się czepiał.