Jan Winiecki: Podróże kształcą...

No i prowadzący dyskusję prezes (państwowego, rzecz jasna!) indyjskiego banku rozwoju perorował z całą powagą na temat tego, że banki powinny starać się objąć swoimi usługami wszystkich, tworzyć specjalne sekcje w swoich oddziałach, które sięgałyby do różnych grup mieszkańców, opracować specjalne metody docierania do najbiedniejszych, itd. A państwo powinno wprowadzać regulacje, który _ wspierałyby _ te wysiłki.

Zwrócił mu na to uwagę ktoś z prywatnego sektora bankowego, że firmy prywatne, aby przetrwać i móc rozwijać się, muszą przynosić zyski. To oznacza, że koszty jakiejkolwiek działalności nie mogą przynosić strat. Inny, odnosząc się do _ wspierającej _działalności państwowych regulacji, przypomniał oczywistą dla ekonomisty prawdę, że najkorzystniejszą dla ubogich polityką gospodarczą jest p o l i t y k a p r o w z r o s t o w a.

Niech rząd odczepi się, więc od wskazywania bankom, jak docierać do ubogich, a zadba o to, by nie przeszkadzać przedsiębiorcom w tworzeniu nowych miejsc pracy. Jeśli ludzie zaczną zarabiać, to po pewnym czasie sami zadbają o to, by zaoszczędzone przez pieniądze przynosiły choć niewielkie korzyści. To przypomnienie było tym bardziej na czasie, że w stolicy kraju na 17 milionów mieszkańców są 4 miliony bezdomnych.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/86/t87126.jpg ) ] (http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/pocztowcy;wyjda;na;ulice;nie;chca;ciec,236,0,786924.html) Pocztowcy wyjdą na ulice. Nie chcą cięć
Już zapewne tylko przez uprzejmość (a może i przez ostrożność!) nie apelował, by państwo indyjskie, czyli jego urzędnicy, nie brali się _ dalszego doskonalenia _ czegokolwiek. Problemy bowiem tylko wzrosną, a przeznaczone na te cele pieniądze rozejdą się nie tyle po kościach, ile właśnie po urzędnikach.

Jak obliczono gdzie indziej, koszt utrzymania armii państwowych urzędników wynosi więcej niż pomoc socjalna dla 300-400 mln najbiedniejszych mieszkańców kraju. A mówimy tu tylko o płacach, a nie o wszechobecnej korupcji, z której najbardziej korzystają właśnie urzędnicy.

Zamordowany przez fanatyka w 1991 r. premier Rajiv Gandhi stwierdził kiedyś, że być może nawet do 85 proc. wydatków na cele rozwojowe ląduje w kieszeniach biurokratów. Gdyby nawet przesadził o połowę i tak byłaby to szokująca informacja!

[ ( http://static1.money.pl/i/h/122/t45434.jpg ) ] (http://news.money.pl/artykul/kompromitacja;szefa;indyjskiego;msz,156,0,770716.html) Kompromitacja szefa indyjskiego MSZ
W Indiach urzędnicy są bardziej nietykalni niż święte krowy, wałęsające się po ulicach miast, ze stolicą włącznie. Nie można ich zwolnić, gdy (w rzadkich przypadkach) przyłapie ich się na korupcji, gdy źle pracują, gdy nic nie robią, a nawet gdy nie przychodzą do pracy.

Tymczasem u nas ciągle słyszymy o roszczeniach tych, czy innych grup pracowniczych _ na państwowym _: górników, kolejarzy, nauczycieli, policjantów i innych, a nawet będących na państwowym garnuszku związkowców. Ci ostatni, to przykład patologii nieznanej nawet w zdemoralizowanej _ socjalem _ Zachodniej Europie (nie mówiąc o Indiach). Tylko u nas związki zawodowe finansowane są nie ze składek swoich członków, lecz ze środków państwowych firm i urzędów, w których działają!

Może warto by, więc, wysłać naszych polityków np. do Indii? Przestali by może zastanawiać się, jak zwiększyć w kodeksie pracy uprawnienia związkowców zamiast zlikwidować im państwowy garnuszek i kazać utrzymywać się - jak wszędzie - ze składek?