Kik: Platforma wyraźnie poszukuje koalicjanta

prof. Kazimierz KiK, politolog: Nie wręcz przeciwnie, lewica dopiero się zaczyna. Jednak tutaj należy rozróżnić kilka problemów.

Pierwszą sprawą jest poszukiwanie przez PO akceptowalnej koalicyjności. Za rok wybory parlamentarne i jest raczej pewne, że Platforma nie będzie miała siły i możliwości samodzielnego rządzenia. Dlatego poszukuje partnera. Zdolności koalicyjne PiS zmniejszają się z każdym tygodniem, PSL chowa się obecnie _ pod podłogą _, zostaje więc jedna opcja, z którą koalicja jest akceptowalna – to lewica.

Dlatego PO otwiera się na lewicę, ale rozumianą jako całość, a nie tylko SLD. Centrolewica nie pasuje do koncepcji Napieralskiego. On chce silnej partii mocno lewicowej, której nie jest po drodze z liberałami.

Natomiast w przypadku Nałęcza należy zauważyć, że idzie do prezydenta, a nie do rządu. To prezydent dobiera sobie ludzi z różnych środowisk, a nie partia czy rząd. Platforma postępuje bardzo rozsądnie zachowując jednorodność ideową czy to w rządzie, czy to w partii. Moim zdaniem prezydent Komorowski skręca w stronę niezależnej prezydentury. Podobnie jak Kwaśniewski, który w swojej kancelarii też miał ludzi z różnych środowisk. Komorowski robi podobnie, chce mieć ludzi z różnych środowisk, aby być prezydentem [ **

Niesiołowski: Lewica jest potrzebna, nie chcemy jej rozbijać** ]( http://www.money.pl/archiwum/mikrofon/artykul/niesiolowski;lewica;jest;potrzebna;nie;chcemy;jej;rozbijac,151,0,656279.html )

możliwie największej grupy Polaków. Moim zdaniem dobiera ludzi pod względem kompetencji, a nie poglądów politycznych, ale z możliwie największym rozszerzeniem strefy działania.

Raczej mało prawdopodobna. A to z tego powodu, że SLD dokonuje wyboru nowej drogi ideologicznej i poglądowej, która jest ukierunkowana mocno na lewo.

W Platformie Kalisz i Olejniczak być może mogliby odtworzyć albo rozruszać lewe skrzydło, które po odejściu Olechowskiego bardzo wyraźnie straciło na znaczeniu. Z kolei w SLD z wizji Napieralskiego znajdą się oni na marginesie partii. Jednak nie sądzę, żeby zdecydowali się odejść z tej partii i przejść do PO z prostego powodu – w Platformie zostaliby zmarginalizowani i zniknęliby w trybach dużej partii. W SLD są w zasadzie w jednym z pierwszych szeregów.

Wynik Napieralskiego w wyborach to była wypadkowa. Z tych 14 procent pięć stanowili ludzie, którzy nie chcieli głosować ani na Bronisława Komorowskiego ani na Jarosława Kaczyńskiego. Przecież krótko po wyborach wynik Napieralskiego powrócił w okolice 9 procent.

Na pewno stał się niekwestionowanym liderem na lewicy, jednak trudno mówić o odrodzeniu. Droga do odrodzenia wiedzie przez zjednoczenie. A działania prezydenta skutecznie to zjednoczenie utrudniają. Jeżeli znane osoby znajdą się w kręgu oddziaływania PO to raczej nie będzie co jednoczyć.

Olejniczak ucina spekulacje, zostaje w SLD* ]( http://news.money.pl/artykul/olejniczak;ucina;spekulacje;zostaje;w;sld,114,0,657266.html ) Czy w takim razie można liczyć na nową jakość SLD? *

Nie będzie nowej jakości ani nowego programu. Ponieważ piszą go starzy członkowie partii, którzy nie są w stanie wyjść z myślenia lat 90. XX wieku. Grzegorz Napieralski i inni młodzi politycy SLD są ideologicznie i programowo zieloni, więc nie są w stanie samemu nic stworzyć.

Zresztą żeby mówić o nowej jakości, trzeba najpierw mieć wiarygodność, a tej na lewicy nie ma. Wiarygodność stracili w czasach rządów Millera, kiedy do władzy szli z mocno socjalnym programem, a potem realizowali program liberalny. To spowodowało, że elektorat socjalny odszedł od nich. Został przygarnięty przez PiS.

Teraz ten elektorat nie widzi na lewicy nic interesującego, co by mogło sprawić, że wróci.

Były już dwa takie eksperymenty, LiD oraz centrolewica, oba nieudane. Nie ma zapotrzebowania na niewyraźną programowo partię lewicową. Teraz jest zapotrzebowanie na wyrazistość ideową i programową. Napieralski o tym wie, ale nie jest w stanie nic z tym zrobić.

Powiedzmy sobie szczerze, obecnie mamy czas prawicy. Większa część elektoratu i społeczeństwa patrzy na prawo i dopiero gdy prawica się skompromituje możemy mówić o odrodzeniu i powrocie lewicy.

Aby doszło do skompromitowania potrzebne są dwa czynniki. Pierwszym musiałyby być duże i niepopularne reformy jakie rozpocząłby rząd Tuska, a drugim kontynuacja dotychczasowej agresywnej polityki przez PiS. Jednak premier mądrze eliminuje to zagrożenie, nie podejmując się dużych reform, a stosując taktykę małych kroczków.

Gdyby postanowił działać agresywnie skończyłby jak AWS, które narobiło sobie tylu wrogów zarówno wewnątrz jak i poza partią, że przestało istnieć.

A wracając do pytania, to kompromitacja samego PiS działa na korzyść Platformy. To właśnie PO będzie się obudowywać tymi niezadowolonymi o socjalnych poglądach, a nie SLD. Na pewno jednak SLD będzie stanowić atrakcyjnego partnera koalicyjnego w przyszłości.