Płaskoń: Platforma kpi sobie z przedsiębiorców

Wyjaśniając błyskawiczną akcję rządu, sejmu i pana prezydenta, w wyniku której przedsiębiorcy używający tzw. samochodów z kratką już od 1 stycznia oberwą po Vacie, wysoki przedstawiciel fiskusa wspiął się na wyżyny wyrafinowanego absurdu. Przy okazji zmiany ustawy wyjaśniło się, co miała na myśli Nelly Rokita, mówiąc swego czas, że Donald Tusk stoi w rozkroku.

Ulubioną mantrą premiera jest powtarzanie od rana aż do wyłączenia ostatnich kamer w studiach TV, że rząd nie poświęca żadnej innej czynności tyle czasu, co przychylaniu nieba przedsiębiorcom. Wzniosłe deklaracje coraz częściej przekładają się na praktykę w taki sposób, jak w przypadku okratkowanych aut. Można zaryzykować twierdzenie, że jeśli Platforma nie przestanie przychylać, to lada moment wszystko zawali się na łeb.

Główni księgowi Rzeczpospolitej uczepili się kratek w poszukiwaniu kolejnej łatki dla dziurawego budżetu. Żeby zielona wyspa Donalda Tuska nie zniknęła w otchłani kryzysu, przedsiębiorcy, którzy używają do pracy trefnych pojazdów, nie będą mogli odliczać podatku VAT zawartego w cenie paliwa. Jeśli natomiast kupią do firmy nowy samochód, fiskus potraktuje auto jako osobowe, bez względu na kratkę oddzielającą przednie siedzenia od tylnych.

Zmiana wchodzi w życie natychmiast, co jest ewenementem wobec obowiązku stosowania zasady vacatio legis. I tu dochodzimy do poczucia humoru wiceministra Grabowskiego, który odnosząc się do protestu przedsiębiorców, oświadczył, że nie ma o co kruszyć kopii, bo przynajmniej od roku było wiadomo, że rząd będzie przychylał w tej kwestii nieba.

Gdyby wszystkie zapowiedzi rządu traktować jako zobowiązujące, to kierowcy lądowaliby masowo w kartoflisku, wgapiając się w mapy sprzed trzech lat, przestawiające perspektywę budowy dróg i autostrad. Gdyby wierzyć deklaracjom szefa PO sprzed ostatnich wyborów parlamentarnych, to lada moment powinny być wystawione na sprzedaż opustoszałe gmachy urzędów wojewódzkich. Donald Tusk obiecał je przecież zlikwidować, ponieważ dublują się z urzędami marszałkowskimi.

U schyłku roku poczucie humoru osiąga na szczytach władzy zadziwiający obrót. Ledwie sejm przyklepał obniżenie dotacji budżetowych dla partii, a Grzegorz Schetyna dał od ręki partiom po pięćset złotych miesięcznie na głowę każdego posła. Łatwo policzyć ile rocznie wypłynie pieniędzy z dziurawego budżetu. Marszałek obwieścił, że dzięki wzmocnieniu biur w terenie wysokie poselstwo znajdzie się bliżej elektoratu. Lepiej byłoby, gdy się znalazło bliżej zdrowego rozsądku.