'Są wszelkie podstawy, również w projekcie budżetu, do obniżki stóp procentowych. Jeśli Rada Polityki Pieniężnej tego nie zrobi, to powstanie spór między RPP a rządem i ten spór może rozstrzygnąć tylko parlament' - powiedział Miller w trakcie debaty nad projektem budżetu na 2002 rok.
'Gdyby ten spór był nie do przezwyciężenia, to zwrócę się do parlamentu o rozsądzenie tego sporu' - dodał.
Zdaniem premiera RPP jest współodpowiedzialna za powodzenie planu naprawy finansów publicznych.
'Nie może być tak, że jakakolwiek ważna instytucja, która ma wpływ na realizację właściwej polityki gospodarczej, może uważać się za wyłączoną z odpowiedzialności i z udziału w dziele naprawy finansów publicznych' - dodał Miller.
Przyjmując 20 listopada projekt budżetu na 2002 rok przedstawiciele rządu mówili, że oczekuje on od RPP znacznej obniżki stóp procentowych oraz aktywnego włączenia się w plan ratowania polskiej gospodarki i finansów publicznych. Według premiera obniżka stóp procentowych powinna wynosić 3 pkt. proc. do końca roku, a minister finansów oczekuje jej w ciągu 2-3 miesięcy.
Projekt budżetu zakłada, że dochody wyniosą w przyszłym roku 143,97 mld zł, wydatki 183,97 mld zł, a deficyt nie przekroczy 40 mld zł, czyli 5,2 proc. PKB. Budżet zakłada też zmniejszenie deficytu ekonomicznego finansów publicznych w przyszłym roku do 4,8 proc. z 5,0 proc. PKB szacowanych na 2001 rok.
Już po przyjęciu projektu budżetu, RPP obniżyła podstawowe stopy procentowe NBP o 1,5 pkt. proc. Była to szósta obniżka stóp w tym roku, łącznie od początku roku RPP obniżyła stopy o 7,5 pkt proc.
W projekcie budżetu rząd założył, że stopa interwencyjna na koniec 2001 roku spadnie do 12 proc., a na koniec 2002 roku będzie wynosiła 10 proc. Po ostatniej obniżce stopa interwencyjna wynosi 11,5 proc.
W opinii o projekcie budżetu RPP uznała, że zawarta w nim nowa filozofia projektowania budżetu, która zakłada, że deficyt nie powinien być likwidowany za każdą cenę, może doprowadzić do nadmiernego wzrostu deficytu budżetowego, a w konsekwencji wymuszać zaostrzenie polityki pieniężnej.
RPP niepokoją też deklaracje rządu, zakładające wzrost wydatków budżetu w kolejnych latach w tempie nieznacznie przewyższającym przewidywaną inflację, niezależnie od stanu koniunktury gospodarczej.
Zdaniem RPP deficyt ekonomiczny w 2002 roku założony na poziomie 4,8 proc. PKB powinien być wyraźnie niższy, tak aby umożliwić zwiększenie zewnętrznego finansowania inwestycji w przedsiębiorstwach.
W opinii RPP również planowany przez rząd wzrost emisji skarbowych papierów wartościowych (SPW) w 2002 roku może spowodować, że długoterminowe stopy procentowe będą utrzymywać się na obecnym poziomie, nawet w sytuacji obniżenia stóp krótkoterminowych, co obniży skuteczność polityki pieniężnej. Rada nie zakwestionowała obniżenia wzrostu PKB w 2002 roku do 1 proc. z 2,5 proc. w poprzednim projekcie budżetu oraz spadku inflacji średniorocznej do 4,5 proc. z 5,5 proc. poprzednio.
Za pozytywny sygnał RPP uznaje wyrażoną przez rząd konieczność dalszego obniżania inflacji do poziomu poniżej 4 proc. na koniec 2003 roku, co jest zgodne ze średniookresowym celem polityki pieniężnej. Według RPP fakt ten stanowi dobry punkt wyjścia dla koordynacji polityki fiskalnej i pieniężnej.
