Mateusz Ratajczak, money.pl: Płatność tylko w rublach, nie w euro, nie w dolarach. Tak Władimir Putin chciałby, żeby świat rozliczał się z Gazpromem. To sprytny ruch ze strony Rosji?
Dr Jakub Bogucki, analityk e–petrol: Tak, to jest działanie, które pomoże trochę rosyjskiej walucie. Jest to ruch dla zaopatrzenia Europy bezpieczniejszy, bo nie sugeruje wprost, że przestanie do nas płynąć ropa czy gaz i nie będzie trzeba robić żadnych szybkich ruchów jeśli chodzi o zabezpieczenie surowcowe.
Natomiast jest to oczywiście działanie, które będzie pomagać rosyjskiej gospodarce.
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideo
Myśli pan, że ta decyzja może objąć wszystkie surowce?
O ile pamiętam, prezydent Putin mówił o krajach nieprzyjaznych Rosji. To jest bardzo szeroki katalog, który z czasem będzie się zmieniał. Nie zdziwię się, jeśli do tego dojdzie, to jest i tak mniejszy problem, niż całkowite zablokowanie dostaw.
To jest jakaś opcja na rozwiązanie długoterminowych kontraktów?
To jest przedmiot, nad którym prawnicy musieliby się pochylić i bardzo głęboko przeanalizować, ponieważ one mają bardzo wiele skomplikowanych zapisów.
Pamiętajmy, że przy rezygnacji z takiego kontraktu dobrze byłoby mieć jakąś formę zastępstwa. A to wbrew pozorom nie jest sytuacja, którą da się zaaranżować w krótkim czasie.
Zwłaszcza, że mimo całej pracy nad uniezależnianiem się od rosyjskiej ropy, bardzo wiele jej wciąż do nas trafia.
To jakie jest ryzyko, że i gazociągi, i ropociągi zostaną zatrzymane?
Myślę, że na razie taka perspektywa jest mało realna, patrząc na to, jak długo Europie przychodzi podjąć decyzję odnośnie ewentualnego embarga.
Hamulcowym mogą być chociażby Niemcy, które przez ostatnie lata mocno uzależniały się od ropy i gazu z Rosji. Nawet kraje, które rezygnują z rosyjskich surowców, jak np. Wielka Brytania, robią to z jakimś buforem czasowym.
Wiemy, że w Europie trwa poszukiwanie innych źródeł dostaw. Iran? Katar? Wenezuela?
Tutaj sprawa jest bardzo dynamiczna i zmienia się z dnia na dzień. Zastępowanie ropy rosyjskiej ropą irańską, wenezuelską czy katarską jest jeszcze na razie niemożliwe. Musimy pamiętać, że te kraje są częściowo pod sankcjami i nie można z nimi normalnie handlować.
Do tego dochodzi aspekt niestabilności politycznej na Bliskim Wschodzie. Na przykład kilka dni temu w saudyjskie instalacje naftowe uderzyli rebelianci Huti, o których mówi się, że mają wsparcie ideologiczne Iranu.
Rozumiem, że nie możemy teraz powiedzieć np. Wenezueli czy Iranowi, że nie ma problemu, nie było sankcji, sprzedawajcie nam co tylko macie?
Miejmy świadomość, że te kraje mają teraz swoje 5 minut, mają świadomość, że ich ropa jest światu potrzebna i mogą chcieć rozegrać tę sytuację, to jest dla ich dyplomacji wielka szansa.
Te rozmowy nie skończą się dziś i nie skończą się jutro, rozmowy z Iranem trwają od początku kadencji Joe Bidena.
To jest tak, że teraz Indie i Chiny stoją w kolejkach po rosyjską ropę i chcą je kupować po niższych cenach?
Biorąc pod uwagę różnice pomiędzy ropą Brent a ropą Ural, z całą pewnością mamy do czynienia z korzystną sytuacją dla odbiorców azjatyckich, którzy niespecjalnie przejmą się sankcjami.
To są gigantyczne rynki, które dowolną ilość surowca za dowolne pieniądze są w stanie wchłonąć. Tym bardziej, jeśli koszty są niskie.