Częściowo ruch ten został sprowokowany aprecjacją dolara w stosunku do euro (z 1,3030 do 1,30 EURUSD). Eufemistycznie rzecz ujmując, Sławomir Skrzypek będzie musiał popracować, aby udowodnić rynkom, że jest właściwym kandydatem na to stanowisko.
Na szczęście dla złotego, tego typu problem nie ma fundamentalnego charakteru, więc nadal można (a sugerując się analizą techniczną – wręcz powinno się!) obstawiać umocnienie złotego do 2,93-95 USDPLN. Potencjalnie groźne dla złotego są przede wszystkim konsekwencje dla emerging markets wynikające z aprecjacji dolara. Mimo to nie spodziewam się wyjścia poza szeroki zakres 2,93-2,99 na USDPLN i 2,82-2,90 na EURPLN w horyzoncie najbliższych tygodni.
Pomijając wyjątkowo niepewny rynek złotego, na forexie główne pary mają tendencję do stabilizacji. Przy braku istotnych danych makroekonomicznych rynkom brak jest impulsu do wyraźnych ruchów. Pozytywne dane o produkcji przemysłowej w Niemczech nie wystarczyły nawet do przetestowania poziomu 1,3060 na eurodolarze.
Jutro na rynki spłynie dużo więcej raportów makroekonomicznych, szczególnie bilans handlu zagranicznego Stanów Zjednoczonych (prognozuje się, że deficyt nieznacznie wzrósł, do 59 miliardów USD). Oczywiście, wynik gorszy od prognozowanego powinien negatywnie wpłynąć na notowania dolara. Problemem jest jedynie to, czy na rynku jest odpowiedni sentyment – wszystko wskazuje na to, że inwestorzy trzymają się dolarów, gdyż EURUSD wielokrotnie powraca do 1,30, a pozytywne dla euro informacje (wzmiankowana produkcja w Niemczech czy też proeurowe komentarze Tricheta w Bazylei) nie są w stanie wybić tej kluczowej pary wyżej.