Złoty dobrze sobie radzi

Udało się bykom doprowadzić do przełamania oporu w strefie 2,78 - 2,79. Końcówka tygodnia stała już pod znakiem realizacji krótkoterminowych zysków z długich pozycji w dolarze z ostatnich dni. Kluczowy dla oceny dalszych perspektyw na tej parze może się więc teraz okazać początek tygodnia, bowiem jeśli z okolic 2,78, w rejonie których zakończyliśmy piątkowe notowania, dolar zacząłby się ponownie umacniać, wówczas impuls spadkowy z końcówki tygodnia należałoby uznać jako jedynie ruch powrotny do przełamanej linii trendu spadkowego. Jeśli natomiast złoty będzie się dalej umacniał, wówczas pozytywne sygnały techniczne z ostatnich dni ulegną zanegowaniu i trzeba się będzie liczyć z kontynuacją dotychczasowego trendu aprecjacji krajowej waluty.

Umocnienie złotego w końcówce tygodnia widoczne było także względem euro. Kurs tym samym nie zdołał trwale pozostać powyżej okolic 3,7650 - 3,77, gdzie zlokalizowany był najbliższy opór. Podażowa wymowa zachowania cen pozostaje więc nadal utrzymana, natomiast teraz rolę oporu pełnił będzie piątkowy wierzchołek w rejonie 3,7865 i dopiero jego przekroczenie miałoby szansę w nieco bardziej trwały sposób poprawić sytuację posiadaczy długich pozycji.

Na wartości nieco wyraźniej w drugiej części piątkowej sesji stracił również koszyk eurodolara. Nieudana próba przełamania poziomu 3,29 skończyła się nieco bardziej dynamicznym odwrotem i tydzień zakończyliśmy w rejonie najbliższego wsparcia przy cenie 3,26. Jeśli zdołałoby ono zatrzymać sprzedających na początku tego tygodnia, to docelowo należałoby się w krótkim terminie liczyć z podjęciem przez byki kolejnej próby skierowania cen w stronę rejonu 3,29 - 3,30, który jest obecnie najbliższym zakresem o charakterze podażowym.

Stosunkowo ciekawie zrobiło się teraz na funcie względem krajowej waluty. Minione dni przyniosły tu także impuls osłabienia złotego, ale na piątkowej sesji nie udało się bykom sforsować poziomu ponad 3-miesięcznej linii trendu spadkowego i po jej kosmetycznym naruszeniu złoty ponownie dosyć istotnie się umocnił. Można więc zakładać, że poziom oporu zyskał teraz na znaczeniu, natomiast o trwalszych sygnałach poprawy sytuacji na tej parze można by mówić dopiero po wyraźnym wyjściu powyżej zakresu 5,56 - 5,58.

Spore zmiany pojawiły się w końcówce tygodnia na franku względem złotego. Ta para zachowywała się w ostatnich dniach stosunkowo najspokojniej, natomiast piątkowe zmiany nadrobiły z nawiązką poziom atrakcji. Po udanym przełamaniu najbliższego oporu przy 2,29 zwyżka zatrzymała się już na następnym przy 2,3075 i z tych okolic wyznaczone zostało bardzo dynamiczne umocnienie krajowej waluty, które sprowadziło kurs ponownie poniżej 2,29. Takie zachowanie się cen jedynie pokazuje, że nad rynkiem cały czas wisi spory nawias podażowy i że odwrócenie tak silnego trendu aprecjacji złotego, z jakim mamy do czynienia od dłuższego czasu, może nie być takie proste. Obecnie rolę istotnego, krótkoterminowego oporu pełni poziom 2,3050 - 2,31, natomiast wsparciem niezmiennie pozostaje poziom 2,2680. Jego przełamanie winno się przełożyć na wyznaczenie sygnału kontynuacji dotychczasowego trendu aprecjacji złotego.