Duda: Za to pracownicy płacić nie powinni

Piotr Duda, przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ _ Solidarność _: Porozmawiajmy o faktach, a nie o mitach. Podam więc Panu dwa przykłady. Spotkaliśmy się ostatnio w ramach związkowego Trójkąta Wyszehradzkiego. Rozmawialiśmy i okazało się, że sytuacja w Polsce, Czechach, Słowacji i na Węgrzech jest taka sama.

Wszędzie jest taki sam brak dialogu. Przerzucanie kosztów kryzysu na pracowników. Ograniczanie praw pracowniczych, liberalizacja kodeksów pracy. Robi się wszystko, tylko po to, by konsekwencje tej trudnej sytuacji przerzucić na pracownika.

Kolejna sprawa, która pokazuje ten mechanizm, to przykład włoski. Tam, gdy parlament głosował nad pakietem cięć socjalnych, przy okazji miał ograniczyć swoje przywileje. I co z tego wynikło? Gdy przyjęli cięcia, rozeszli się i zapomnieli o obietnicach. Totalna amnezja. **

Sytuacja jest bardzo zła i złożona. Polski jeszcze aż tak mocno to nie dotyczy, ale musimy na to reagować z wyprzedzeniem. Naszym zdaniem niejedynym rozwiązaniem kłopotów, które pojawiły się wraz z kryzysem, ma być zaciskanie pasa i ograniczanie kosztów. Bo najlepszym lekarstwem na kryzys jest rozwój. Rozwój poprzez nowe miejsca pracy. Poprzez danie ludziom szansy. Tylko wtedy możemy zmierzyć się z tym kryzysem. A mamy tylko zaglądanie do kieszeni tych, którzy i tak mają w nich pusto.

Przede wszystkim trzeba usiąść i rozmawiać. Bo z każdej rozmowy może wyniknąć tylko coś dobrego, a nie złego. A jeżeli się nie rozmawia, tylko tak jak we Wrocławiu ministrowie finansów zamykają się w swoim gronie i wiedzą wszystko najlepiej, to po prostu z tego nic dobrego nie wyjdzie.

Pracownik w Europie, który codziennie rano wstaje, bierze śniadanie i sumiennie wykonuje swoją pracę, w jaki sposób on mógł zawinić temu, że mamy kryzys. To się dzieje gdzieś ponad pracownikami. Ponad Europejczykami. To jakaś wirtualna rzeczywistość. Obwinia się agencje ratingowe. Do kryzysu doprowadziła finansjera europejska i światowa, a nie zwykli pracownicy, którzy dobrze wykonują swoją pracę. Dlaczego oni mają ponosić koszty tej sytuacji?

We Wrocławiu ministrowie zamknęli się w jakiejś sali i rozmawiają o dziwnych rzeczach. Robią to między innymi za moje i Pana, czyli podatników, pieniądze. My przyjeżdżamy za swoje pieniądze, czyli pieniądze ze składek członków związku, by powiedzieć głośno: _ Nie polityce cięć _. I to jest różnica.