Prof. Tajduś podczas wykładu nt. budownictwa podziemnego jako szansy rozwoju współczesnych miast podkreślił, że na świecie liczba ludności wzrasta, coraz więcej ludzi przenosi się ze wsi do miast, a niektóre z tych miast stają się metropoliami.
- Problemy transportu, dostarczanie wody, żywności, energii towarów, codzienne magazynowanie, magazynowanie odpadów itd. - tego wszystkiego nie da się rozwiązać bez podziemi.(...) Nie rozwiążemy tych problemów, jeśli nie wejdziemy w podziemia - powiedział.
Przypomniał, że już pierwotny człowiek mieszkał w jaskiniach, a budowle podziemne powstawały w starożytności. Do najstarszych tuneli podziemnych należą te dostarczające wodę do Jerozolimy zbudowane za panowania królów Dawida i Salomona. W Europie pierwszy tunel doprowadzający wodę wybudowano na greckiej wyspie Samos ok. 530r. p.n.e. Na terenie Turcji w latach 780-1180 zbudowano podziemne miasto Derinkuyu, które ma 11 poziomów i może pomieścić 30 tys. ludzi.
W Polsce podziemia budowano w średniowieczu najczęściej w celach obronnych, ale też np. magazynowych - podkreślił Tajduś. Odkrywano je często przy katastrofach budowlanych, kiedy zawaliły się naziemne konstrukcje w starych, zabytkowych dzielnicach miast Polski. Okazywało się wtedy, że pod zabytkami znajduje się wiele nierozpoznanych wyrobisk podziemnych wykonanych kilkaset lat temu.
Według prof. Tajdusia, dzięki pracy m.in. naukowców z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie dotychczas odkryto i zabezpieczono podziemia 18 miast w Polsce, w ośmiu z nich - m.in. Jarosławiu, Sandomierzu, Opatowie, Lublinie - powstały podziemne trasy turystyczne.
Profesor podkreślił, że dzisiaj trudno sobie wyobrazić budownictwo drogowe, dostarczenie czystej wody, energii, czy odprowadzenie ścieków bez odpowiednich budowli podziemnych.
Jego zdaniem rozwijanie budownictwa podziemnego w miastach może przyczynić się do jeszcze lepszego wykorzystania terenu i służyć do różnych celów. Przywołał różne przykłady wykorzystania przestrzeni pod ziemią w wielkich miastach świata m.in. Nowym Jorku, Kopenhadze, Sydney, Paryżu, Seulu. Wskazał m.in. na skuteczne i sprawdzone rozwiązanie problemu transportu, jakim są metra i premetra, czyli połączenia bezkolizyjne biegnące pod ziemią w miejscach gęsto zabudowanych, a także po powierzchni terenu i estakadach.
W podziemiach budowane są też wielopiętrowe parkingi dla samochodów, powstają także baseny, lodowiska. Po ziemią mogą też być magazynowane różne towary i surowce czy odpady.
Prof. Tajduś został uhonorowany przez Senat Politechniki Lubelskiej tytułem doktora honoris causa w uznaniu dla jego wybitnego dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego.
Antoni Tajduś (ur. 16 lutego 1949 r.) studia ukończył w 1973 r. na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, z którą zawodowo związany jest do dziś. Tytuł profesora otrzymał w 2003 r. W AGH pełnił wiele funkcji, m.in. rektora uczelni (2005-2012), prorektora ds. ogólnych (2002-2005), dziekana Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii (1996-2002). Obecnie kieruje katedrą geomechaniki, budownictwa i geotechniki.
Profesor ma szerokie zainteresowania naukowe. Główne kierunki jego działalności naukowo-badawczej dotyczą geoinżynierii w tym zwłaszcza geomechaniki, geotechniki, inżynierii skalnej. Szczególnie dużo uwagi poświecił budownictwu podziemnemu oraz zagrożeniom występującym przy eksploatacji surowców jak np. wstrząsy, tąpania, wyrzuty gazów i skał, deformacje powierzchni i związane z tym uszkodzenia budowli znajdujących się na powierzchni terenu. Zajmował się też rekonstrukcją i rewaloryzacją podziemi zabytkowych miast oraz adaptacją podziemi pogórniczych. Interesuje się również energetyką opartą o kopalne źródła energii (węgiel, gaz, ropa naftowa) oraz niekonwencjonalnymi technologiami wykorzystania węgla w gospodarce np. podziemnego i naziemnego zgazowania węgla.
Prof. Tajduś jest autorem 183 publikacji, współautorem 14 patentów, z których 12 zostało wdrożonych. Aktywnie uczestniczy w pracach wielu organizacji i komisji w kraju i zagranicą jest m.in. przewodniczącym Komitetu Górnictwa PAN, przewodniczącym Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Za swoją działalność w 2011 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
