Przerwa na giełdach w USA oraz w Londynie wystarczyła, by pogrążyć wczoraj parkiety europejskie w niezdecydowaniu.
Do tego doszedł brak istotniejszych danych makro i w efekcie na części rynków zaznaczyła się niewielka przewaga popytu, a na innych odwrotnie. Najważniejsze z indeksów zaczęły na plusach, jednak szybko nastąpiło osłabienie, którego efektem był powrót poniżej poprzednich zamknięć. Po kilkudziesięciu minutach popyt zdołał się jednak zmobilizować, najpierw doprowadzając do wyhamowania, a krótko potem przystępując do odrabiania strat. Po południu atmosfera uspokoiła się i na kilka godzin zapanowała mało ciekawa konsolidacja. Zakończyło ją wybicie górą, które wyniosło najważniejsze wskaźniki na nowe maksima bądź w ich pobliże.
WIG20 też otworzył się zwyżką, jednak szybko zaczął oddawać zyski i powrócił na minusy. Efektem spadku było przebicie wsparcia na 1803 pkt. i dopiero w pobliżu 1790 pkt. nastąpiło wyhamowanie. Popyt starał się odrabiać straty, ale sił starzyło tylko na niewielkie odbicie, po czym indeks wszedł s konsolidację. Pod koniec pierwszej połowy znów testowane były minima, jednak bez efektu. Potem z kolei zrywem odpowiedziały byki. Wzrost nie zmienił obrazu, a w końcówce zostało ono w części zniwelowane i zamknięcie wypadło nie tylko na minusie, ale też poniżej wspomnianego wsparcia.
Przebicie kolejnego z ważniejszych wsparć, jakim była luka hossy w przedziale 1803-1824 pkt. jest niekorzystnym sygnałem, choć wymaga on jeszcze potwierdzenia. Obroty były bowiem najniższe w tym roku, a więc trudno w takich warunkach oceniać potencjał obu stron rynku, a tym samym wagę przełamania bariery. Dopiero dzisiejszy powrót do gry inwestorów zza oceanu i z Londynu powinien pokazać kierunek, przynajmniej na najbliższe dni. Na rynek napłyną też dane makro, które zwłaszcza w drugiej części dnia mogą zdecydować o zachowaniu indeksu. Można jednak oczekiwać, że jeśli nie okażą się one znacząco gorsze od oczekiwań będzie to pretekst, który postara się wykorzystać popyt.