To może być najbardziej nieprzewidywalne głosowanie od 50 lat, twierdzą analitycy.
Kampania wyborcza zakończyła się już wczoraj. Dla przedsiębiorców i inwestorów to bez znaczenia, bo tematy gospodarcze praktycznie w niej nie istniały.
Świat biznesu od miesięcy spoglądał z niepokojem na coraz bardziej demagogiczną kampanię. "Kandydaci ograniczyli się do taniego okładania razami świata biznesu", stwierdzają przedstawiciele czołowych prywatnych firm.
ZOBACZ TAKŻE:
Przedsiębiorcy rozpoczynają kampanię"Początkowo wystąpiliśmy z hasłami radykalnych zmian gospodarczych. Teraz te tematy zeszły na margines", twierdzi Dennis Kessler, dyrektor zarządzający firmy ubezpieczeniowej Scor oraz były prezes Medef, największego związku przedsiębiorców we Francji. "To tak, jakby główna działalność firmy była w kryzysie i zamiast dyskusji o jej restrukturyzacji, rozmawiano o zmianie menu na stołówce", dodaje.
Jego zdaniem kandydaci powinni dać wyborcom realny wybór między odrębnymi wizjami zmian gospodarczych. "Struktury, które funkcjonują teraz zostały stworzone w 1945 roku. Nie działają we współczesnym społeczeństwie", ocenia. Kessler w rozmowie z "Financial Times".
Francuzi nie lubią gospodarki
Problem w tym, że Francuzi nie oczekują tego od kandydatów. Dla nich najważniejszy jest konkurs barwnych osobowości, w którym reprezentacji obu opcji politycznych schlebiają socjalnym żądaniom związków zawodowych i pracowników.
_ Z sondaży wynika, że jeszcze 17 mln głosujących nie wie kogo wybierze _"Francuzi nie chcą ciężko pracować, to główna przyczyna problemów tego kraju", mówi reporterowi "USA Toay" 25-letnia Celine Moular, pracowniczka agencji pośrednictwa pracy w Paryżu. "Podatki są zbyt wysokie. Pracodawcy nie zatrudnią młodych, takich jak ja, bo jest im potem zbyt trudno ich zwolnić".
| Grzechy francuskiej gospodarki |
| --- |
| - Żółwi wzrost gospodarczy - w zeszłym roku nieco ponad 2 proc. PKB, podczas gdy średnia w strefie euro wyniosła 2,7 proc. W ciągu ostatnich 25 lat Francja spadła z 7 kraju na świecie pod względem PKB na głowę, na 17 pozycję. - Permanentny deficyt budżetowy - nieprzerwanie do 26 lat. Obecnie sięga 66 proc. PKB. - Ogromny udział wydatków państwa w gospodarce - 54 proc. PKB. Jedna czwarta pracowników jest zatrudniona przez państwo lub firmy państwowe. - Wysokie bezrobocie. Przez ostatnią dekadę oscylowało w granicach 10 proc. Od początku tego roku zaczęło spadać - do 8,8 proc. w lutym (według danych UE). |
Żaden francuski polityk o zdrowych zmysłach nie zaproponuje radykalnego pakietu liberalnych reform. A tymczasem trzeba przebudować cały system:
| Konieczne reformy dla Francji według tygodnika "The Economist": |
| --- |
| Liberalizacja rynku pracy. 35-godzinny tydzień pracy jest jednym z najkrótszych na świecie Liberalizacja rynku produktów - zwiększenie konkurencji i koniec z protekcjonizmem państwowym Obniżenie podatków i ograniczenie wydatków publicznych |
Zdaniem "The Economist" żaden z dwóch poprzednich prezydentów, którzy rządzili przez ostatnie 26 lat - ani lewicowy François Mitterrand ani prawicowy Jacques Chirac - nie potraktował tych postulatów poważnie.
Spośród wszystkich kandydatów w obecnych wyborach, tygodnik rekomenduje Sarkozy'ego, jako najmniejsze zło.
Oto programy gospodarcze trojga faworytów oraz ich notowania w jednym z ostatnich opublikowanych sondaży, przeprowadzonych przez firmę badawczą TNS-Sofres:
| Ségolène Royal, kandydatka socjalistów, 25 proc., ostatnio traci na popularności. Chce: |
| --- |
| Podnieść płacę minimalną o jedną piątą - do 1,5 tys. euro miesięcznie. Podniesienie o 5 proc. najniższych emerytur. Zniesienie elastycznych umów o pracę dla małych firm Stworzyć pół miliona dotowanych miejsc pracy dla młodych absolwentów Płacić pełne wynagrodzenie i ubezpieczenia społeczne młodym niewykwalifikowanym pracownikom, po to by pracą zasilili małe i średnie przedsiębiorstwa. Zwiększyć wydatki na naukę, uniwersytety oraz badania i rozwój Budować w trakcie każdego roku prezydentury 120 tys. mieszkań socjalnych. Jak to sfinansuje? Nie zamierza podnoście podatków. Wierzy we wzrost gospodarczy i większe wpływy do budżetu. |
Najnowszym celem ataków kandydatki socjalistów Ségolène Royal stały się supermarkety. Oskarżyła je o tworzenie "kobiecego proletariatu naszych czasów" jednocześnie protestując przeciwko automatyzacji kas. Głównym winowajcą stała się sieć Carrefour. Drugi co do wielkości, po amerykańskim Wal-Marcie detalista na świecie. Carrefour jest największym prywatnym pracodawcą we Francji. Zatrudnia 150 tys. osób.
| Nicholas Sarkozy, kandydat centroprawicy, lider z 28,5 proc., jednak traci na popularności. Chce: |
| --- |
| Skończyć z 35-godzinnym tygodniem pracy. Nadgodziny miałyby być zwolnione z opłat. Obniżka podatków: osobistych z 60 do 50 proc. oraz dla firm. Ogólnie obciążenia podatkowe mają obniżyć się o 4 proc. w ciągu 10 lat. Do 2012 dług publiczny ma osiągnąć dopuszczalną w strefie euro normę 60 proc. PKB Dać większą niezależność szkołom wyższym. Odebrać specjalne uprawnienia największym związkom zawodowym Wprowadzić prawo, które nakaże związkom zawodowym zagwarantowanie "minimalnych usług" podczas strajku komunikacji publicznej. |
Chociaż Sarkozy może wydawać się najbardziej liberalny, popiera interwencjonizm państwa. Chwali się tym, że jako minister finansów za pieniądze podatników uratował państwową firmę Alstom od bankructwa.
| François Bayrou, kandydat centrum, 19 proc., zyskuje na popularności. Chce: |
| --- |
| Najbardziej radykalnie ze wszystkich zamierza ograniczyć deficyt Zezwolić przedsiębiorstwom na zatrudnienie dwóch dodatkowych pracowników bez wydatków socjalnych. Znacjonalizować i połączyć w jeden konglomerat największe koncerny elektryczne i gazowe |
W niedzielę pierwsza tura wyborów.