Gwiazda Tuska zacznie gasnąć

Tak było jednak wtedy, gdy był w opozycji. Gdy doszedł do władzy, o swoich obietnicach zapomniał lub nie chce pamiętać. W expose z 2007 zapowiedzi reform był ogrom, ale udało się zreformować tylko emerytury pomostowe. Natomiast na całe finanse publiczne zabrakło i pomysłu i determinacji, ale przede wszystkim ochoty.

Donald Tusk przez lata łajał rządzących przed nim za wielki rozrost biurokracji. Sukcesy na tym polu rzeczywiście osiągnął znaczne. W cztery lata urzędnicza armia powiększyła się około 100 tysięcy ludzi, czyli kilkanaście procent.

Za rządów Platformy państwo miało na potęgę pozbywać się majątku. I faktycznie ministra skarbu Aleksandra Grada można uznać za największego polskiego prywatyzatora wszech czasów. Państwo pozbywało się udziałów w spółkach, ale tak, by te nadal były pod kontrolą polityków i działały tak jak im się podoba, a nie sugeruje rachunek ekonomiczny.

Największą woltę premier wykonał jednak w kwestii podatków i kosztów pracy. Przez lata dla niego i jego środowiska politycznego obniżenie obciążeń podatkowych dla Polaków było najważniejszym hasłem. Jakoś można było przełknąć, że po dojściu do władzy nie wdrożył w życie idei 3x15, ale podwyżka najpierw podatku VAT, a teraz składki rentowejto przesada.

Sprawność, z jaką premier potrafi komunikować się ze społeczeństwem, na razie wystarcza do dławienia w zarodku niezadowolenia swoich wyborców. Na dłuższą metę to jednak nie wystarczy. Większość głosujących na PO udzieliła swojego poparcia tej partii mocno na kredyt, mając w pamięci nieróbstwo i zaniechania lat 2007-2011.