Protokół z Kioto prawdopodobnie zostanie. Nikt nie chce więcej z kryzysie

Jutro w Luksemburgu ministrowie do spraw środowiska krajów UE mają uzgodnić wspólne stanowisko na 17. konferencję klimatyczną ONZ w Durbanie (RPA) na przełomie listopada i grudnia. Jedną z możliwości jest przedłużenie na kolejny okres obowiązującego do końca 2012 r. Protokołu z Kioto, limitującego emisje CO2. Komisja Europejska chciała nowej, bardziej ambitnej umowy, jednak zobowiązań klimatycznych w czasie kryzysu nie chcą podejmować inni emitenci.

Jak zaznaczyła Hedegaard, Europa generuje 11 proc. światowej emisji CO2. Do największych zanieczyszczających należą USA, Chiny, Rosja, Indie i Japonia.

_ Oczywiście to frustrujące dla nas wszystkich w Europie, że proces negocjacji jest tak wolny. Niektóre raporty pokazują, że jest pewien postęp, jednak nie powinniśmy się oszukiwać, Durban będzie bardzo skomplikowany _ - powiedziała komisarz. _ Jedyną rzeczą, która może uczynić sukces z Durbanu, jest osiągnięcie nowego postępu, który rzeczywiście obniży globalne emisje CO2. Potrzebujemy zaangażowania i zobowiązania pozostałych 89 procent _ - powiedziała komisarz.

Polska emituje mniej CO2. Jak to się udało?

Nad tym jako Europa staramy się pracować i mam nadzieję, że w tej sprawie jasny sygnał dadzą w poniedziałek ministrowie ds. środowiska, by zrobić nowy krok naprzód w Durbanie - dodała.

Na Durban UE może przygotować kilka opcji: ustanowienie tzw. drugiego okresu obowiązywania dotychczasowego Protokołu z Kioto z ustaleniem parametrów obniżania emisji, do których zobowiążą się kraje UE, bądź pozostawienie kwestii limitów otwartej do negocjacji z partnerami z ONZ, a także zaproponowanie nowej umowy i negocjowanie ew. limitów z innymi emitentami.

Hedegaard pytana czy chce, by globalni partnerzy zobowiązali się do drugiego okresu Kioto, czy też żeby była zawarta z nimi nowa umowa, odparła: _ możemy przedłużyć Protokół z Kioto, ale pod pewnymi warunkami _. Wyjaśniła, że warunkiem jest m.in. chęć partnerów do _ podążania _ za UE, jeśli chodzi o obniżanie emisji CO2, oraz przedstawienie harmonogramu tego podążania. Jej zdaniem przedłużenie Protokołu ma sens tylko wtedy, gdy UE osiągnie porozumienie z innymi dużymi emitentami i że _ będą oni tak samo prawnie zobowiązani jak UE _.

_ Na przykład Stany Zjednoczone do tej pory nie odpowiedziały nawet na pierwsze Kioto, nie ma więc perspektywy, że odpowiedzą na drugi okres obowiązywania Protokołu. Są też takie kraje, które przestrzegały Protokołu z Kioto, ale które nie chcą być częścią drugiego okresu Protokołu. Oczywiście byłoby ogromną stratą, gdybyśmy porzucili przez lata budowane regulacje Protokołu z Kioto, ale jaki jest sens podtrzymywania czegoś przy życiu, jeśli nikt potem za tym nie podąża _ - zauważa Hedegaard. Obok KE zwolennikami nowej umowy klimatycznej są Niemcy, Wielka Brytania i Dania.

Protokół z Kioto narzucił międzynarodowe limity emisji gazów cieplarnianych w latach 2008-12; Polska zajmuje trzecią pozycję pod względem zgromadzonych nadwyżek jednostek emisji. Do tej pory podpisała kilka umów na odsprzedaż pozwoleń, m.in. z Japonią w ubiegłym roku; pieniądze trafiają na projekty w zakresie poprawy efektywności energetycznej. Gdyby Protokół został przedłużony, a nadzwyżki przeniesione, Polska mogłaby nadal sprzedawać je na rynku.