Transformacja wykluczyła miliony Polaków z uczestnictwa w kulturze - pisze "Trybuna" w swoim piątkowym aneksie.
W ostatnich debatach o kulturze mówi się głównie o pieniądzach, stroni natomiast od głębszych refleksji o tym, do czego jest ona potrzebna państwu - pisze publicysta "Trybuny". I trudno się temu dziwić: kultura nie jest w stanie zarabiać tak jak inne dziedziny. Potrzebuje mecenasów i sponsorów - państwowych i prywatnych. Długo jeszcze rozmowom o kulturze towarzyszyć będzie wyciąganie rąk po pieniądze - biedni wszędzie mają stosunek roszczeniowy - przyznaje "Trybuna".
Zarówno w Sejmie, jak i w samorządach lokalnych słyszy się jednak wciąż ten sam refren, że są sprawy ważniejsze i kultura może poczekać na lepsze czasy (które może nigdy nie nadejdą) - ostrzega publicysta "Trybuny". Kultura otrzymuje więc coraz mniej. W roku 2002 nie dostanie nawet jednej trzeciej procenta budżetu państwa.
A wyniki badań szokują: spora część uczniów szkół ponadpodstawowych nie rozumie nawet prostych testów; pod względem czytelnictwa prasy i książek Polacy sytuują się w ogonie państw europejskich. Coraz rzadziej chodzą do teatrów, filharmonii, kin, muzeów. Co więcej: ponad połowa rodaków deklaruje dziś, że kulturą się w ogóle nie interesuje.
W ten sposób nie tylko pogrąża się w nędzy samą kulturę, ale też przyzwala na karlenie duchowe i "dziczenie" Polaków. W Unii Europejskiej, na własne życzenie, możemy poczuć się jako obywatele drugiej kategorii. We własnym kraju może nam dolegliwie uwierać marazm, zaściankowość, ciasnota perspektyw.
"Gra sprzecznych interesów" - artykuł w dzisiejszej "Trybunie".
iar za "Trybuną"/zasadzinska
