Tylko jen japoński wśród głównych par walutowych był początkowo słabszy w stosunku do USD: kurs USD/JPY pokonał barierę 90.00Y, lecz jego wzrosty zakończyły się w okolicy 90.50Y, skąd nastąpiło odbicie - zdecydowanie bardziej dynamiczne od poprzedzającego je ruchu wzrostowego.
Słabość dolara rysuje się co raz wyraźniej. Świadczy o tym fakt iż ostatnie, niezwykle dla USD pozytywne komentarze amerykańskich polityków, wypowiedzi prezesa ECB J.C. Tricheta, a nawet interwencje państw azjatyckich, nie są w stanie powstrzymać wyprzedaży dolarów na dłużej. Proces ten może przybrać na sile, gdyż w tym tygodniu rynek oczekuje publikacji lepszych od oczekiwań wyników spółek w USA. Niezależnie od rezultatów odczyty te wpłyną na wzrost zmienności par dolarowych.
Tradycyjnie już, razem ze złotem, na fali wciąż aktualnych nadziei na kolejne oznaki ożywienia gospodarczego zyskiwały waluty surowcowe, wśród nich dolar australijski i korona norweska. Waluty te umacniają się zawsze, gdy wzrasta popyt globalny i zapotrzebowanie na energię oraz surowce.
Ponownie rozczarował funt brytyjski, który należy obecnie do najsłabszych walut w Europie. Kurs EUR/GBP wspiął się aż do poziomu 0,9350 na skutek obaw o gospodarkę Wielkiej Brytanii, jej problemy fiskalne oraz luźną politykę monetarną. Wizja utrzymywania się stóp procentowych na rekordowo niskim poziomie wpływa na słabość funta. Czarę goryczy dopełnia natomiast nastawienie władz brytyjskich. Mervyn King, szef BoE otwarcie wypowiada się na temat korzyści wynikających ze wzrastającej konkurencyjności kraju, która ulega poprawie dzięki deprecjacji waluty.
Ministerstwo Finansów przeprowadziło udany przetarg bonów 52-tygodniowych, na których popyt pięciokrotnie przekroczył podaż. Średnia rentowność wyniosła 4,296% przy średniej cenie 9 583,71PLN. Złoty umocnił się dziś do poziomu 4,2350 zł za euro i 2,8600 PLN w stosunku do USD
