Miniony tydzień był pełen danych makroekonomicznych, jednak inwestorzy byli skupieni na decyzji Komitetu Otwartego Rynku.
Wielu z nich oczekiwało, że główna stopa procentowa w Stanach Zjednoczonych zostanie obniżona o 25 pb, a towarzyszący tej decyzji komunikat jednoznacznie będzie dawał do zrozumienia, że jest to koniec tego procesu.
Rynek zagraniczny
Pojawiały się opinie, że w obawie o wzrastającą inflację stopa procentowa nie zostanie zmieniona. Były to zdanie mniejszości, jednak emocje rynku rosły. W środę wieczorem wreszcie poznaliśmy decyzję FOMC.
Główna stopa procentowa została obcięta o ćwierć punktu i obecnie wynosi 2%. Nieco zawiedli się ci którzy oczekiwali, że FED ogłosi koniec cyklu obniżek. Komunikat ogłoszony przez Bena Bernanke miał bardzo elastyczny charakter. Zasygnalizował on, że sprawa obniżki stóp procentowych podczas następnego posiedzenia jest otwarta.
Negatywne informacje płynące z amerykańskiej gospodarki mogą przyczynić się do dalszego cięcia stóp. Z drugiej strony pojawia się widmo rosnącej inflacji. Tutaj FED liczy na ratunek ze strony rosnącego eksportu, wspieranego słabym dolarem.
Walkę z inflacją ma również wspomóc rozpoczęta w tym tygodniu akcja przyznawania rabatów podatkowych amerykańskim gospodarstwom domowym. Działanie to ma pobudzić nieco popyt.
Decyzja FOMC zbiegła się w czasie z danymi o PKB Stanów Zjednoczonych za pierwszy kwartał tego roku. Wynik był lepszy niż prognozowano, jednak po dokładniejsze analizie nasuwa się wiele wątpliwości. Wzrost o 0,6% w stosunku do oczekiwanego 0,1%, jest dobrą informacją.
Obniżyła się jednak realna sprzedaż (bez uwzględnienia zapasów), spadła konsumpcja oraz nakłady inwestycyjne. Pojawia się pytanie, czy Stany Zjednoczone nie wkroczył już w etap recesji. Pomimo tych wątpliwości ten tydzień był dobry dla dolara.
Dalszemu umocnieniu amerykańskiej waluty będą sprzyjać dobre piątkowe dane z rynku pracy. Stopa bezrobocia w USA wyniosła 5,0% (prognozowano 5,2%). Dobrze wypadła także zmiana zatrudnienia w sektorze pozarolniczym. Oczekiwano 80 tys. spadku miejsc pracy, tymczasem wyniósł on tylko -20 tys., co jest bardzo dobrą informacją.
Rynek krajowy
Dla krajowej waluty najistotniejszą informacją tego tygodnia była decyzja Rady Polityki Pieniężnej odnośnie stóp procentowych. Większość inwestorów spodziewała się, że koszt pieniądza w Polsce pozostanie bez zmian.
Za takim działaniem Rady przemawiały słabsze od oczekiwań marcowe dane makroekonomiczne płynące z naszej gospodarki. Ogólnie nie spodziewano się zmiany polityki pieniężnej prowadzonej przez Radę.
Działo się tak, pomimo, że Komisja Europejska ostrzegła przed nadmiernym wzrostem inflacji w naszym kraju. Według jej szacunków w 2008 roku wyniesie ona ok. 4,3%, co jest wynikiem znacznie wyższym niż zakładane przez NBP 2,5%.
Niektórzy uważali nawet, że w obliczu tej sytuacji Rada Polityki Pieniężnej może pokusić się o 25 punktową podwyżkę podstawowej stopy procentowej. Do czasu decyzji Rady obserwowaliśmy osłabienie złotego, wywołane dyskontowaniem braku kolejnej podwyżki stóp proc. Stopa procentowa w Polsce pozostała bez zmian, ale sama decyzja nie przyniosła wzmożonej reakcji na rynku.
Nie zaskoczył również jastrzębi ton komunikatu RPP. Wynika z niego jasno, że Rada w dalszym ciągu będzie skupiać się na walce z rosnącą inflacją, a kwietniowy brak podwyżki jest wynikiem gorszych danych makroekonomicznych.
Jeśli kolejne dane nie będą równie złe należy się spodziewać kolejnej podwyżki w maju lub, co bardziej prawdopodobne, w czerwcu.
W ujęciu tygodniowym złotówka osłabiła się do dolara prawie o 6 gr., minimalny kurs USD/PLN wynosił 2,1870, tymczasem pod koniec tygodnia za jednego dolara trzeba było zapłacić 2,24 złotego.
Również w stosunku do euro nasza waluta się osłabiła. Poniedziałkowe minimum odnotowano na poziomie 3,4320, natomiast w czwartek testowany był poziom EUR/PLN 3.4650. W końcówce tygodnia doszło jednak do umocnienia naszej waluty. Za jedno euro trzeba było zapłacić ok. 3,44 złotego.
