Nieoczekiwanie eurodolar mocno zwyżkował do 1,4180 - jest to ruch przeciwstawny większości komentarzy ekonomistów, którzy oczekują zmniejszenia deficytu handlowego Stanów Zjednoczonych.
Byłaby to oczywista konsekwencja osłabienia dolara. Eksport USA staje się dzięki temu bardziej atrakcyjny cenowo tak więc oczekiwania na poprawę salda wymiany handlowej są jak najbardziej naturalne. Tymczasem reakcja kursu pokazuje, iż większość inwestorów spodziewa się pogłębienia dysproporcji między importem a eksportem.
W nocy Bank of Japan pozostawił stopy procentowe bez zmian, nie zmieniając oceny warunków ekonomicznych. Jen stracił do 15 z 16 najaktywniej handlowanych walut; w ostatnim raporcie napisano m.in. iż „gospodarka będzie stopniowo rozwijać się w miarę jak presja deflacyjna słabnie", dochody gospodarstw domowych powoli rosną, prywatna konsumpcja utrzymuje 55% udziału w całości produktu. Luka PKB pozostaje dodatnia (produkt jest powyżej produktu potencjalnego) co sugeruje wzrost cen w średnim i długim okresie.
Rynek lokalny reaguje na opisane powyżej zmiany poziomów umocnieniem złotego - carry trade znów „jest na tapecie", a słabszy dolar również poprawia sentyment do walut z rynków wschodzących. W kalendarzu poza wspomnianymi już danymi o wymianie handlowej Stanów Zjednoczonych czekają na nas również o 10:00 publikacja kolejnego biuletynu EBC i o 11:00 finalne dane o wzroście produktu w II kwartale. Analiza techniczna jest wyjątkowo niejednoznaczna - z jednej strony wciąż możemy mówić o inicjowaniu przez rynek odbicia od niskich poziomów, z drugiej - przebicie wsparć może posłużyć optymistycznie nastawionym do złotego inwestorom do kontynuacji tego ruchu. Umocnienie złotego do euro wynika w dużej mierze z napływu krótkoterminowych kapitałów spekulacyjnych na GPW, których spora część odpłynęła z naszego kraju gdy ogłoszono rozwiązanie parlamentu. Trzeba pamiętać, że tego typu kapitał jest wyjątkowo chwiejny, tak więc w najbliższych dniach zmienność może wzrosnąć.
