Sentyment do dolara nadal niekorzystny

Minione dni przyniosły na rynku walutowym korekcyjne umocnienie amerykańskiej waluty na głównych parach. Jak na razie pod względem skali nie zdołało ono jednak poważniej wpłynąć na ogólną wymowę rynku, gdzie sentyment do amerykańskiej waluty wciąż wydaje się być niekorzystny. Pojawieniu się impulsów aprecjonujących dolara sprzyjały także nieco lepsze od prognoz odczyty danych makroekonomicznych. W minionych dniach poznaliśmy m.in. wyższe od oczekiwań indeksy ISM dla sektora produkcyjnego oraz usługowego, które dały impuls do umocnienia dolara. Niewielki wpływ na zachowanie amerykańskiej waluty miał natomiast piątkowy raport z rynku pracy, bowiem dane jedynie nieznacznie odbiegały od prognoz.

W najbliższych dniach czeka nas również kilka informacji fundamentalnych, które mają potencjalnie szansę wpłynąć na zachowanie dolara. W środę poznamy bowiem decyzję FED w sprawie poziomu stóp procentowych (w czwartek również decyzje BoE oraz ECB), natomiast na piątek zaplanowano dane na temat inflacji PPI za kwiecień, które również są przez graczy pilnie obserwowane, ze względu na spory wpływ na dalsze posunięcia władz monetarnych w zakresie kształtowania ceny pieniądza. Jeśli chodzi o dzisiejszy dzień, to zapoznamy się jedynie w godzinach wieczornych z danymi na temat kredytu konsumenckiego, jaki udzielony został w marcu (prog. 4,5 mld USD), ale dane te rzadko mają większy wpływ na zachowanie się amerykańskiej waluty.

Minione dni na rynku eurodolara przyniosły nieznaczne umocnienie amerykańskiej waluty. Pod względem skali wcześniejszego osłabienia dolara aktualny ruch korekcyjny nie zdołał jeszcze poważniej zagrozić posiadaczom długich pozycji. W ramach najbliższego oporu, którego przekroczenie mogłoby sugerować zakończenie aktualnej korekty, zwróciłbym uwagę na okolice 1,3620. Jeśli natomiast chodzi o wsparcia, to dosyć istotnym jest rejon 1,3550, który został już w końcówce tygodnia naruszony. Jego wyraźniejsze przełamanie sygnalizowałoby dalsze pogłębienie korekty.

Minione dni przyniosły umocnienie dolara także na parze względem jena japońskiego, choć w tym przypadku i tak wpisywało się to w trend widoczny od okolic początku marca. W krótkim terminie popyt wciąż wydaje się utrzymywać przewagę, bowiem nie udało się jak na razie sprzedającym doprowadzić do zejścia cen poniżej okolic wsparcia w rejonie 119,75 - 119,87. W przypadku zejścia pod ten zakres należałoby się liczyć z pogłębieniem przeceny w kierunku kolejnego wsparcia w rejonie 119,00.

Mniej więcej podobna sytuacja ma miejsce na eurojenie, gdzie także od początku marca mamy do czynienia ze stosunkowo stabilną presją popytową. Obecnie najbliższych wsparć, których przełamanie miałoby szansę zapoczątkować korektę, doszukiwałbym się w strefie 162,30 - 163,00. Póki ten zakres nie zostanie wyraźnie przełamany, domyślnym wciąż wydaje się kierunek wzrostowy.

Sygnały możliwości pojawienia się korekty trendu deprecjacji dolara z ostatnich tygodni pojawiły się także na parze względem funta brytyjskiego. Podaży w połowie ubiegłego tygodnia udało się tu bowiem przełamać ponad miesięczną linię trendu wzrostowego. Jak na razie nie doszło do udanego powrotu nad jej poziom, ale z drugiej strony rynek nie przekroczył jeszcze dosyć istotnego wsparcia poziomego w zakresie 1,9820 - 1,9850 i wydaje się, że dopiero jego przełamanie miałoby szansę doprowadzić do wyznaczenia nieco silniejszego impulsu aprecjonującego amerykańską walutę.

Umocnienie dolara było co prawda widoczne również na parze względem franka szwajcarskiego, choć tutaj ciężko mówić o jakichś bardziej poważnych sygnałach zmiany trendu spadkowego. Krótkoterminowym impulsem było wyjście powyżej okolic 1,21, choć druga część tygodnia przyniosła próby powrotu cen ponownie poniżej tej bariery, która stała się teraz najbliższym wsparciem. W rezultacie tydzień zakończyliśmy w pobliżu tego oporu i jego ewentualne przełamanie na początku rozpoczynającego się właśnie tygodnia sygnalizowałoby możliwość ponownego skierowania cen w stronę kwietniowych dołków w rejonie 1,20.