Henry Kissinger, jeden z największych autorytetów w USA w dziedzinie polityki międzynarodowej uważa, że niedawna zmiana na Kremlu jest sygnałem przemian w Rosji, które pozwalają optymistycznie patrzeć na ewolucję w tym kraju i perspektywy jego współpracy z USA.
Nie należy w związku z tym - jego zdaniem - dążyć do zbyt szybkiego przyłączenia do NATO Ukrainy ponieważ przyspieszanie jej członkostwa może zahamować te pozytywne procesy.
W artykule w_ Washington Post _ były sekretarz stanu i doradca dwóch prezydentów do spraw bezpieczeństwa narodowego argumentuje, że nietypowa roszada w Moskwie - objęcie urzędu premiera przez dotychczasowego prezydenta Putina i wybór na to ostatnie stanowisko Dmitrija Miedwiediewa oznacza _ redystrybucję władzy _ następującą w sytuacji przechodzenia Rosji z _ fazy konsolidacji do okresu modernizacji _.
_ - Scedowanie władzy przez władcę będącego u szczytu swoich wpływów nie ma precedensu w historii Rosji. Może to być początkiem ewolucji w kierunku pewnej formy check and balances _ (zasada systemu amerykańskiej demokracji: wzajemna kontrola i równoważenie się różnych ośrodków i typów władzy). _ Demokracja w Rosji nie jest z góry przesądzona, ale z demokracją na Zachodzie też tak nie było _ - pisze Kissinger.
Były sekretarz stanu - który podkreśla, że swoje rozważania opiera na ostatniej wizycie w Rosji i rozmowach z tamtejszymi elitami politycznymi - wzywa w związku z tym amerykańskich polityków, aby powstrzymali się od publicznych komentarzy na temat wewnętrznej sytuacji w Rosji. W ostatnich latach niektórzy krytykowali Kreml za tłumienie demokracji.
Zdaniem Kissingera, _ realia geopolityczne dostarczają niezwykłej okazji do strategicznej współpracy _ między obu krajami, ponieważ kontrolują one razem 90 procent broni nuklearnej na świecie, Rosja jest największym państwem pod względem obszaru, a _ postęp w kierunku stabilizacji, na Bliskim Wschodzie i w Iranie, zależy od współpracy rosyjsko-amerykańskiej _.
Kissinger dowodzi, że kierownictwo Kremla doskonale zdaje sobie sprawę z ograniczonych możliwości zmiany przez Rosję układu sił w świecie ponieważ kraj jest teraz otoczony silniejszymi państwami niż dawniej - na zachodzie sąsiadują z nim kraje członkowskie NATO - i jest teraz zaaobsorbowany problemami wewnętrznymi.
Według niego, zimnowojenna retoryka używana przez Moskwę jest wyrazem przyzwyczajeń z minionej epoki, a nie rzeczywistych intencji zaostrzania stosunków z USA.
