Uczestnik bitwy-pułkownik Władysław Erhard, wówczas ułan i dowódca radiostacji wspomina, że obrona polskich pozycji była bardzo trudna. Opowiada, że miał pięciu ułanów do broni i wszyscy wspólnie strzelali do nadlatujących z zachodu samolotów.
Bój pod Mokrą był jednym z pierwszych punktów oporu polskich wojsk przed atakiem niemieckich wojsk pancernych. Wołyńska Brygada Kawalerii powstrzymywała natarcie czołgów XVI Korpusu Pancernego maszerującego na Warszawę. Kiepsko uzbrojone wojsko polskie przy wsparciu pociągu pancernego przez dwa dni stawiało opór niemieckiej dywizji, niszcząc ponad sto czołgów i pojazdów mechanicznych.
Niemcy dysponowali Mokrą ponad trzystoma czołgami i ponad stoma samochodami pancernymi. Po polskiej stronie było 8 tysięcy stu żołnierzy, natomiast po niemieckiej - prawie dwukrotnie więcej.
W kościele parafialnym w Mokrej odprawiono mszę świętą w intencji pokoju, przed pomnikiem odbył się Apel Poległych i jak każdego roku złożono wieńce i wiązanki kwiatów.
