Ustawa zmieniająca zasady waloryzacji jest jednym z głównych elementów składających się na program naprawy finansów publicznych. Oszczędności w ciągu trzech pierwszych lat obowiązywania ustawy mają wynieść 8,9 mld zł.
Zgodnie z ustawą, emerytury i renty będą waloryzowane od pierwszego marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym inflacja - liczona od poprzedniej waloryzacji - wyniesie co najmniej 5 proc.
Według znowelizowanych przepisów, jeśli przez dwa lata następujące po roku, w którym nastąpiła ostatnia waloryzacja, inflacja nie przekroczy 5 proc., to waloryzację i tak przeprowadza się od 1 marca następnego roku kalendarzowego.
Pierwsza waloryzacja po wejściu w życie znowelizowanej ustawy nastąpi w roku, w którym inflacja w porównaniu do 2003 roku wyniesie co najmniej 5 proc.
Zgodnie ze znowelizowaną ustawą, emeryci i renciści, którzy urodzili się przed 1 stycznia 1930 roku, będą mieli podwyższoną kwotę bazową z obecnych 93 proc. do 96,5 proc. od 1 marca 2005, a od 1 marca 2006 kwota bazowa w ich przypadku wyniesie 100 proc.
Młodsi świadczeniobiorcy, urodzeni po 31 grudnia 1929 roku, będą mieli kwotę bazową podwyższaną sukcesywnie: do 94,5 proc. od 1 marca 2007 r., do 96 proc. od 1 marca 2008 r., do 98 proc. od 1 marca 2009 r. i do 100 proc. od 1 marca 2010 r.
Kwota bazowa jest konieczna do wyliczenia emerytur. Emerytura składa się z sumy trzech elementów: 24 proc. kwoty bazowej, 1,3 proc. podstawy wymiaru za każdy rok składkowy i 0,7 proc. podstawy wymiaru za rok nieskładkowy.
