Nie mają na wypłatę dywidendy, bo zamiast gotówki w kasie same długi, więc muszą się dalej zadłużać i z tego powodu, kiedy cena miedzi mocno spada, koszty mocno rosną, dobije ich pakiet klimatyczny.

W Chile mają problemy, bo lewicowy rząd wspiera państwową Codelco, na którą musi wydać spore pieniądze na modernizację, a z tym są problemy, przez co musieli niedawno wyrzucić prezesa.

Podnosi też płace, co zwiększy koszty, do tego KGHM ma problemy z uzyskaniem certyfikatu środowiskowego w porcie Antofagasta.
Złożyli apelację aż do Sądu Najwyższego i na nią trzeba czekać, a wynik wcale nie musi być po ich myśli, co wpłynie na koszty.

Poza tym cała ta inwestycja jest mocno przereklamowana, w sumie to kopalnia, wydobywająca rudę, której połowę ma przerabiać i zarabiać na tym udziałowiec w tej inwestycji Sumitomo Metal Mining w swoich rafineriach w Japonii, a nie KGHM. Resztę będą sprzedawać w postaci koncentratu, co jest mało opłacalne.

A ceny miedzi spadają i będą spadać, bo pękają bańki na rynkach nieruchomości w Stanach, Chinach, Wlk. Brytanii i wielu innych krajach, QE muszą zwijać z powodu rosnącej szybko inflacji, spada popyt, a nagromadzone są ogromne spekulacyjne zapasy, podaż rośnie, bo uruchamiane są stale nowe inwestycje, rozpoczęte w czasach radosnego owczego pędu nakręconego pustym pieniądzem QE bez pokrycia, co już się kończy od paru miesięcy.

Do tego od sierpnia powraca na rynek Indonezja po wielomiesięcznej blokadzie eksportu koncentratu, co jest mało opłacalne i dbający o interesy kraju rząd chciał zmusić zagraniczne koncerny do uruchamiania produkcji metali na miejscu, Freeport uzyskał zgodę na eksport koncentratu po ostatnich wyborach.

Import miedzi do Chin spadł w czerwcu -7,9%, najmocniej od kwietnia 2013 ii nie zanosi się na żadną poprawę. Wręcz rafinerie chińskie muszą same ratować się eksportem miedzi.