Wczorajsza 280 pkt. strata DJIA była największą od pamiętnej przeceny z 9 sierpnia. Gracze na Wall Street pozbywali się akcji po lekturze zapisów z posiedzenia Komitetu Otwartego Rynku w USA gdy wiadomo już było, że dla FOMC to walka z inflacją jest zadaniem priorytetowym nie zaś ratowanie rynków akcji.
Minorowe nastroje pogorszyły dodatkowo informacje o największym od 20 lat spadku cen domów. W nocy spadki rozlały się również na rynki azjatyckie docierając rano do Europy. Pochodna na otwarciu straciła 40 pkt., zaś WIG20 zniżkował o 1,4 %.
Tym sposobem już na wstępie indeks znalazł się w centrum luki z 16 sierpnia, które dla wyznawców AT stanowi szczególnie silne wsparcie. Istotnie od tego momentu nie pojawiły się już nowe minima sesji. Poranne straty zaczęły redukować KGHM, Pekao i PKN. Zwłaszcza surowcowe spółki dobrze radziły sobie z naciskami podaży. Po godzinie notowań z porannej luki pozostało tylko wspomnienie, a po 4-ch indeks dotarł w rejon szyi formacji RGR oraz krótkoterminowej linii trendu spadkowego.
Zbiegło się to w czasie z ogłoszeniem komunikatu RPP o podniesieniu stóp o ćwierć punktu. Wyrazistą reakcję na to wydarzenie obserwowaliśmy na rynku walutowym, gdzie złotówka wyraźnie się umocniła.
Decyzja nie wpłynęła jednak na poczynania giełdowych graczy i rynek skonsolidował się w pobliżu maksimów sesji. Kiedy wydawało się, że sesja nie wniesie nowych elementów technicznych do obrazu rynku nadszedł zaskakująco mocny fixing. WIG20 zamknął się ponad poziomem linii krótkoterminowego trendu, łamiąc również szyję wspomnianej formacji RGR. Zanegowanie figury szczytowej, nawet o lokalnym znaczeniu (jak na wykresie 60-min WIG20)
jest zawsze impulsem prowzrostowym i przygotowuje grunt pod kolejny atak na 62 % zniesienie miesięcznej fali spadkowej (rejon 3650 pkt.).