Przed dzisiejszą sesją radziłbym zapomnieć o emocjach związanych z Euro. Przez najbliższe 2 tygodnie nie powinno mieć to wpływu na rynek akcji.
Później, gdy zaczną spływać odtajnione raporty analityczne (głównie z zachodnich banków inwestycyjnych), czeka nas zapewne druga fala wzrostowa na spółkach budowlanych.
Dawno nie mieliśmy tak niekorzystnego splotu wiadomości. Umocnienie jena, o którym pisałem wczoraj może oznaczać dość spore kłopoty dla rynków rozwijających się. Jak zauważył wczoraj Piotr Denderski z AFS: „Jeden z większych banków inwestycyjnych uważa, że do Japonii wkrótce „na trwałe powróci inflacja". Jeśli tak rzeczywiście się stanie, to wraz z powrotem stóp procentowych w Japonii do „normalności" JPY może nawet odwrócić długotrwały trend do innych majors. Co to oznacza? Oczywiście definitywny koniec carry trade z udziałem jena. Pewnym pocieszeniem dla nas może być jedynie fakt, że kapitał którego to dotyczy koncentruje się raczej na dużych spółkach i nie ma dominującej reprezentacji na GPW.
Dziś czekają nas dane z USA dotyczące rynku pracy, tradycyjnie o 14.30. Poza tym istotnych czynników makro mogących wpłynąć na sytuację na rynkach brak. W takiej sytuacji możemy być świadkami kontynuacji trendu z wczorajszej sesji. To oznacza, albo korektę, bądź w przypadku realizacji optymistycznego scenariusza konsolidację. Powyższe prognozy dotyczą jednak tylko WIG20. Mniejsze spółki nadal będą zyskiwać pchane do góry pieniędzmi z TFI.
Choć wszyscy wokół powtarzają zaklęcia o tym, że rynek dojrzał do głębokiej korekty, cały czas pozostaję optymistą. W mojej ocenie na razie nie grozi nam powtórka z maja ub.r., choćby z tego powodu, że wszyscy spodziewają się właśnie takiej reakcji rynku. Korekty najczęściej pojawiają się, gdy nikt się ich nie spodziewa.