"Dobijające". Wybory pokazały smutne zjawisko [OPINIA]

Wybory samorządowe powinny być dla obywateli i kandydatów bardzo ważne. Wszak to one decydują o tym, jak będzie wyglądać nasze bezpośrednie otoczenie: dzielnica, miasto, gmina, województwo. W dniu wyborów postanowiłem więc dowiedzieć się czegoś więcej o kandydatach do rady miasta, dzielnicy i sejmiku wojewódzkiego ze swojego okręgu.

Listę kandydatów dla każdej z tych grup - choć z pewnym trudem - można znaleźć na oficjalnej stronie PKW. To jednak był dopiero początek, bo poza nazwiskami i przypisanym komitetem, serwis Komisji wiele więcej informacji nie podaje. 

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pozostaje więc samodzielnie sprawdzanie każdej osoby w wyszukiwarce i mediach społecznościowych. I to właśnie tutaj spotkało mnie z jednej strony ogromne rozczarowanie, a z drugiej spory smutek. 

Okazało się bowiem, że w sieci nie ma informacji o wielu kandydatach, czasem nawet większości, z danej listy. Oznacza to, że ludzie, którzy chcą zarządzać lokalnymi sprawami, nie poświęcili nawet 30 minut, by założyć oficjalną stronę swojej kandydatury na Facebooku i powiedzieć wyborcom cokolwiek na swój temat.

Zrozumiałbym brak strony internetowej, bo to wymaga więcej czasu i nakładów. Ale właśnie tu z pomocą przychodzą social media, gdzie założenie odpowiedniego profilu naprawdę nie jest ani trudne, ani czasochłonne. Nie wymagam wiele: niech kandydat powie kim jest, czym się zajmuje i czy ma jakieś pomysły poza partyjną linią. Albo chociaż co konkretnie z pomysłów komitetu jest mu najbliższe. 

Nie trzeba do tego pisać rozwiniętych programów. Wiele osób, które swój profil lub stronę mają, przypięli na nich prostą grafikę z kilkoma punktami propozycji zmian dla lokalnej społeczności. Zrobienie takiej grafiki nie wymaga nawet umiejętności, a jedynie poświęcenia nieco czasu. 

Niestety, tego typu informacje znalazłem o nielicznych kandydatach, a sprawdziłem kilkadziesiąt osób. Potem sprawdziłem losowo kolejnych kilkadziesiąt osób z innych okręgów w całej Polsce - i wszędzie było to samo. Problem dotyczył nawet jedynek z niektórych list. Również aktywność terenowa kandydatów do rad dzielnic czy sejmików - z nielicznymi wyjątkami - była znikoma lub wręcz zerowa.

Ewidentnie więc kandydaci poświęcili czas na to, by znaleźć się na listach, ale już nie na to, by opowiedzieć o sobie wyborcom. Być może wyszli z założenia, że skoro startują z danej listy, to ich poglądy są zbieżne z tymi komitetu i/lub partii - i to wystarczy. Jeśli tak, to odpowiadam: przynależność do komitetu to zdecydowanie za mało w stosunku do tego, na co zasługują wyborcy. Z partyjnego programu nie dowiem się, czy przedstawiciele danego ugrupowania mają zamiar zbudować parking w dzielnicy, czy może zazieleniać ulice.

Dlatego do kandydatów kieruję dwa proste pytania. 

Po pierwsze: dlaczego, skoro poświęciliście czas na dostanie się na listy, nie podjęliście minimum wysiłku, by pokazać się obywatelom? To smutne i dobijające, że mieliście czas na uprawianie komitetowo-partyjnej polityki, ale nie na wyborców.  

Po drugie: jak obywatele mają przejmować się wyborami, w których kandydaci są średnio zainteresowani dotarciem do tychże obywateli? Znacznie mniejsza frekwencja, w porównaniu do wyborów z października, ma zapewne wiele przyczyn. Tym bardziej szkoda, że tak wielu aspirujących do samorządów nawet nie spróbowało podjąć wysiłku, by wyborcy poczuli, że kandydatom chodzi o coś więcej niż obsada stołków.

Michał Wąsowski, wiceszef i dziennikarz money.pl