Jak minister Mucha wydała moje 15 groszy

Madonna to wyjątkowo pechowa postać, jeśli oceniać ją przez pryzmat koncertów w Polsce. Udało jej się wywołać dwie ogólnonarodowe awantury. Pierwszą, bo śpiewać w 2009 roku na warszawskim Bemowie postanowiła w dzień Święta Wojska Polskiego i jednocześnie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. A to obraża uczucia. I nie wypada. I grzech.

Druga, obok kolejnych zastrzeżeń do daty, bo 1 sierpnia 2012 to rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego, odbija się finansową czkawką na najwyższych szczeblach władzy. Wczoraj Najwyższa Izba Kontroli ostatecznie ogłosiła, że 6 milionów złotych, jakie minister Joanna Mucha dorzuciła organizatorom na występ królowej pop, to wydatek tyleż niegospodarny, co zupełnie niezgodny z przeznaczeniem.

Dodam jeszcze od siebie - kuriozalny, bo kolejna publiczna instytucja, tak jak wcześniej samorządy Poznania czy Wrocławia, dosypała publicznej kasy do komercyjnego przedsięwzięcia, które powinno samo się sfinansować, a nawet przynieść zyski. Zamiast tego było żałosne wyciąganie ręki do państwowej kasy po pomoc, a w efekcie skandaliczne udzielenie takowej. Zwłaszcza, że chwilę potem resort sportu oświadczył, że nie ma pieniędzy na stypendia dla zawodników, po czym obciął dotacje dla związków sportowych.

A koszty raczej były znane wcześniej. Madonna za koncert podobno inkasuje trzy miliony dolarów. Organizacja to drugie tyle. Czyli razem równowartość około 20 milionów złotych. Żeby zwróciło się z samych biletów - koncert obejrzało przecież 35 tysięcy ludzi - wejściówki powinny kosztować średnio niecałe 600 złotych. Dużo? W końcu to królowa! Za takiego Justina Biebera fanki potrafiły zapłacić ponad 1000, a biletów i tak zabrakło.

Czyli jednak można zarobić. A że organizator koncertu Madonny nie potrafił, bo nie znalazł sponsora? Przepraszam, to jego problem! Ryzyko biznesowe, jak w każdej innej dziedzinie. Skoro wychodzi na to, że królowa ceni się za wysoko, albo potencjał zakupowy jej fanów jest - zdaniem niedoszłych sponsorów - zbyt mizerny, to negocjujemy stawkę, albo odwołujemy imprezę.

A tak, statystycznie każdy Polak - pieniądze z ministerstwa były wszak publiczne - dorzucić musiał jakieś15 groszy na występ, którego z dużym prawdopodobieństwem nie zobaczył. Kwota niby niewielka, ale akurat moje 15 groszy wolałbym przeznaczyć na utworzenie trzeciej ligi hokeja.

Autor felietonu jest redaktorem Money.pl