Nowy Program Unii dla zdrowia będzie uzupełniać politykę zdrowotną państw członkowskich i interweniować tam, gdzie UE może wnieść wyraźną wartość dodaną. Do jego głównych celów należy wzmocnienie systemów opieki zdrowotnej przez wspieranie państw we wzajemnej koordynacji i wymianie danych. Leki i wyroby medyczne mają być tańsze i łatwiej dostępne.
Program ma lepiej przygotować służbę zdrowia na poważne transgraniczne zagrożenia zdrowia. Dzięki temu ma zwiększyć się wydolność systemów ochrony zdrowia. Powinno to umożliwić Unii zmierzenie się nie tylko z przyszłymi epidemiami, ale także długoterminowymi wyzwaniami, takimi jak starzenie się społeczeństwa i nierówności w zakresie zdrowia.
Program będzie również wspierać działania związane z e-zdrowiem i tworzeniem europejskiej przestrzeni danych dotyczących zdrowia. Będzie też wspierać dostęp do opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Kolejne aspekty to kwestie poprawy zdrowia psychicznego oraz intensyfikacja działań na rzecz walki z rakiem.
Podczas wtorkowej debaty plenarnej europosłowie podkreślali kluczową rolę, jaką nowy program odegra w walce z nierównościami zdrowotnymi, zarówno między państwami członkowskimi, jak i między różnymi grupami społecznymi. Z zadowoleniem przyjęli również utworzenie na poziomie UE zapasów niezbędnych środków i sprzętu medycznego, co uzupełnia prace prowadzone w ramach rescEU, oraz rezerwy personelu medycznego i pomocniczego, który będzie mobilizowany w przypadku kryzysu zdrowotnego.
Parlament w głosowaniu zatwierdził porozumienie osiągnięte z Radą (krajami UE) przy 631 głosach za, 32 przeciw i 34 wstrzymujących się.
Po formalnym zatwierdzeniu rozporządzenia przez Radę zostanie ono opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Wejdzie w życie następnego dnia po publikacji. Rozporządzenie będzie stosowane z mocą wsteczną od 1 stycznia 2021 r.
W odpowiedzi na kryzys COVID-19 Komisja przedstawiła w maju 2020 r. nowy, odrębny Program Unii dla zdrowia na lata 2021–2027. Program ma pomóc UE lepiej przygotować się na poważne transgraniczne zagrożenia zdrowia i zwiększyć wydolność krajowych systemów opieki zdrowotnej. Parlament i Rada osiągnęły porozumienie kompromisowe 14 grudnia 2020 r.