Przewidują one między innymi wprowadzenie tak zwanych licencji programowych, finansowanie mediów publicznych z podatku VAT i połączenie TVP i Polskiego Radia na poziomie regionów. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Witold Kołodziejski uważa, że projektowana ustawa zagraża przyszłości mediów publicznych.
Iwona Śledzińska-Katarasińska z Platformy Obywatelskiej powiedziała, że ewentualne efekty zmian, proponowanych w ustawie o zadaniach nadawców publicznych, media publiczne mogłyby odczuć na początku 2010 roku. Zdaniem posłanki, rząd powinien zakończyć prace nad ustawą do końca roku, a po uchwaleniu przez Sejm, nowy akt prawny wszedłby w życie w połowie roku 2009.
Założenia skrytykowali posłowie Prawa i Sprawiedliwości. Zdaniem posłów PiS z sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, projekt niszczy media publiczne, zamiast je reformować.Jan Ołdakowskipowiedział, że PiS zdecydowanie sprzeciwia się likwidacji abonamentu radiowo-telewizyjnego. Dodał, że za jego utrzymaniem są autorytety polskiej kultury. Zdaniem posłaJana Dziedziczaka, przygotowywana ustawa zmierza do podporządkowania mediów publicznych koalicji rządzącej. Ma temu służyć objęcie ich finansowania kontrolą koalicji.
Jerzy Szmajdzińskiz Sojuszu Lewicy Demokratycznej powiedział natomiast, że przygotowywana ustawa jest lepsza od poprzedniej. Została ona zawetowana przez prezydenta, a posłowie PiS i SLD poparli weto. Szmajdziński powiedział, że nowa ustawa porusza kwestie merytoryczne i zawiera elementy, o których mówił SLD: niezależne finansowanie mediów publicznych, licencje programowe oraz rozwiązania, dzięki którym media publiczne będą rzetelne, obiektywne i bezstronne.
Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Witold Kołodziejski powiedział Informacyjnej Agencji Radiowej, że najbardziej niepokojące jest założenie, mówiące o finansowaniu mediów publicznych z podatku VAT. Zdaniem przewodniczącego jest to niemożliwe, gdyż środki z VAT byłyby zdecydowanie za małe.
Z założeń przygotowanych przez Ministerstwo Kultury wynika, że środki publiczne na realizację tak zwanych programów misyjnych mogłyby trafiać zarówno do nadawców publicznych, jak i komercyjnych, zaś przeznaczonymi na to pieniędzmi zarządzałaby powoływana przez Sejm Rada Powiernicza. Przedstawiona koncepcja zakłada między innymi, że finansowanie programów misyjnych pochodziłoby z wpływów z należnego podatku VAT od działalności radiowej, telewizyjnej i reklamowej.