Chiny i kraje Zatoki Perskiej negocjują układ o wolnym handlu

Większość najważniejszych problemów dotyczących umowy została już rozwiązana, a pozostała jeszcze do ustalenia szczegółowa lista stawek taryfowych, która niebawem zostanie ogłoszona, powiedział Al Bitar ogólnokrajowemu dziennikowi Zhongguo Ribao.

Założona w Abu Dhabi w 1981 roku RWZP jest politycznym i gospodarczym organem współpracy jednoczącym Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA), Bahrajn, Arabię Saudyjską, Oman, Kuwejt i Katar. Kraje te mają ponad 60-procentowy udział w ogólnym handlu pomiędzy Chinami a krajami Ligi Arabskiej.

Chiny i RWZP rozpoczęły negocjacje umowy o wolnym handlu w 2004 r. W trakcie czterech rund rozmów osiągnięto konsensus w większości dyskutowanych problemów. Ostatnim, nie zamkniętym do końca punktem, pozostała lista stawek taryfowych na różne usługi.

Handel między obiema stronami opiera się głownie na eksporcie surowców energetycznych do Chin i eksporcie chińskich wyrobów przemysłu maszynowego i tekstylnego do krajów RWZP.

Z danych chińskiego Ministerstwa Handlu wynika, że wartość transakcji między Chinami i RWZP wyniosła w 2011 r. ponad 133,8 mld dolarów, co stanowi 68,3 proc. wartości handlu między Chinami a krajami Ligi Arabskiej. Do końca 2011r. wartość obustronnych inwestycji osiągnęła 4,1 mld dolarów.

ZEA i Arabia Saudyjska są na Bliskim Wschodzie największym rynkiem eksportowym Chin a wartość wysyłanych tam towarów stanowi dwie trzecie całości eksportu do krajów Zatoki Perskiej.

Z danych ambasady ZEA w Pekinie wynika, że obecnie Chiny są drugim co do wielkości wymiany handlowej partnerem ZEA z obrotami rzędu 40 mld w 2012 r., ale już w 2015 r. Chiny wyprzedzą Indie i staną się największym partnerem ZEA przy wartości wymiany handlowej ok. 60 mld dolarów.

Zdaniem Al Bitara układ o wolnym handlu znacznie przyspieszy współpracę gospodarczą między oboma krajami. Chiny eksportują do ZEA głównie wyroby elektroniczne i stal. Kraje Zatoki Perskiej mają nadzieję znacznie rozwinąć eksport żywności do Chin, gdzie muzułmański rynek spożywczy, rosnący o 10 proc. rocznie oceniany jest na obecnie, jak wynika z raportu Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZEA, na 2,5 mld dolarów.

Jiang Shuzhu, profesor Instytutu Biznesu i Technologii Uniwersytetu Shandong, uważa, że umowa o wolnym handlu z RWZP zapewni Chinom bezpieczeństwo dostaw surowców energetycznych, bowiem kraje Zatoki Perskiej są największym ich dostawcą. Poza tym układ ten pomoże w ekspansji firm chińskich nad Zatoką Perską, gdzie obserwuje się duże zainteresowanie produktami chińskimi.

Firmy chińskie powinny rozpocząć również na dużą skalę inwestycje w przemysł naftowy nad Zatoką Perską, co może znacznie obniżyć ceny surowców energetycznych i złamać tradycyjny do tej pory monopol firm amerykańskich i europejskich w tej dziedzinie, dodał Jiang.

Według danych ambasady ZEA w Pekinie, obecnie ponad 5000 firm chińskich prowadzi inwestycje w rejonie Zatoki Perskiej, co stanowi zdecydowany wzrost w porównaniu z rokiem 2010, kiedy było ich 3000.

W tym roku Chiny rozpoczęły negocjacje w sprawie układu o wolnym handlu z Japonią i Koreą Południową oraz z Unią Europejską, ale zdaniem ekspertów chińskich rozmowy te będą trwały co najmniej do 2015 roku.