Christine Lagarde szefową MFW

[Aktualizacja 21:34]

_ - Jestem zaszczycona i szczęśliwa, że rada wykonawcza powierzyła mi stanowisko dyrektora generalnego MFW _ - napisała Lagarde na Twitterze pięć minut po oficjalnym ogłoszeniu decyzji w Waszyngtonie. Wezwała także ogarniętą kryzysem Grecję do _ porozumienia narodowego _ ws. nowego planu oszczędnościowego.

Zapewniła, że za jej kadencji MFW będzie służył 187 państwom członkowskim z takim samym oddaniem jak wcześniej. Pięcioletnia kadencja Lagarde rozpocznie się 5 lipca.

Wakat na stanowisku szefa MFW powstał po aresztowaniu pod zarzutem próby gwałtu na hotelowej pokojówce poprzedniego dyrektora Funduszu Dominique'a Strauss-Kahna i jego rezygnacji z urzędu. Jedynym kontrkandydatem Lagarde, wpływowej w Europie minister gospodarki Francji, był prezes banku centralnego Meksyku, Agustin Carstens.

W ostatniej chwili kandydaturę Lagarde poparł rząd USA. Stany jako największy kontrybutor do puli MFW posiadają tam najsilniejszy głos. Zgodnie z niepisaną umową, od początku istnienia MFW stanowisko jego dyrektora pełnią Europejczycy, zaś funkcja szefa bliźniaczej instytucji, Banku Światowego, przypada Amerykanom.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/58/t75322.jpg ) ] (http://www.money.pl/gospodarka/unia-europejska/wiadomosci/artykul/lagarde;nie;bede;poblazliwa;dla;europy,217,0,860121.html) Lagarde: Nie będę pobłażliwa dla Europy
Ubiegając się o stanowisko Lagarde argumentowała, że tylko Europejczyk poradzi sobie z kierowaniem MFW w okresie, gdy największym problemem jest grecki kryzys zadłużeniowy.

Jej kandydatura dostała się jednak pod ogień krytyki, w tym nawet w Europie - sprzeciwiał się jej m.in. wpływowy tygodnik brytyjski _ The Economist _. Krytycy zwracali uwagę, że stojąc na czele MFW Lagarde może nie być bezstronna w organizowaniu pomocy tej instytucji w celu rozwiązania kryzysu w Europie.

Ze wszystkich krajów Starego Kontynentu Grecja jest największym dłużnikiem banków francuskich. Jako francuska minister Lagarde stanowczo sprzeciwiała się pełnej restrukturyzacji długu Grecji, chyba że za zgodą banków.